23. Shoppen

‘Ik ga even naar Seattle toe, om te shoppen’ zei ik tegen mijn familie. ‘Is goed lieverd, maar kom op tijd terug’ zei Esmé. Ik had al mijn kleren al een keer gedragen en van Alice moest ik nieuwe halen. O god, Alice. Edward grinnikte. ‘Mag ik mee?’ vroeg Alice. ‘Nee ik ga alleen’ antwoorde ik. ‘Oh, toe nou! Alsjeblieft, alsjeblieft, alsjeblieft! Doe het voor mij!’ vroeg ze. Ik haatte het als mensen gingen smeken. ‘Nee, Alice! Smeek niet zo!’ zei ik ‘Alsjeblieft!! Hou je niet van me dan?’ vroeg ze met een pruillipje. ‘Alice…’ zei ik. ‘Oh, Isla! Alsjeblieft!’ smeekte ze weer. ‘Pff. Oke!’ zei ik geïrriteerd ‘Maar ik hou wel van je hoor!’ ‘Dankje, dankje, dankje! Ik hou ook van jou!’ zei ze en ze omhelsde me. Pff. Dat doet Alice elke keer als ik iets wil doen en ik wil alleen gaan, maar ik kan het niet over mijn hart krijgen om nee te zeggen tegen dat kleine meisje. Maar het is steeds weer een valstrik met dezelfde dingen. Ik kan niet tegen smeken en dat wist zij. En ze weet dat ik van haar hou maar daar chanteert ze me ook al mee. ‘Dat doet ze bij iedereen hoor, altijd’ zei Edward. ‘Inderdaad, Edward en ik wouden in Las Vegas trouwen, snel omdat ik niet van feesten hou, maar Alice ging op precies dezelfde manier als der net smeken of zij onze bruiloft mocht organiseren.’ vertelde Bella. Ik grinnikte. Alice kwam giechelend op Bella aflopen ‘Maar je zei wel dat je je geen betere bruiloft kon voorstelen’ zei ze en Bella knuffelde haar. ‘Dat is waar’ zei Bella. ‘Nou Alice, kom of ik ga alsnog alleen’ zei ik. ‘Ik kom al’ zei ze. Ik liep naar de garage toe en liep richting de Volvo van Edward. Tot dat Alice mijn pols pakte en me mee trok naar haar Porsche. Ik grinnikte. Niemand anders behalve zij mocht in haar Porsche rijden. En alleen Jasper mocht met haar mee rijden. ‘Mag ik eens een keer in je auto’ vroeg ik nepverbaasd. ‘Ja, voor shoppen mag alles’ zei ze blij. Ach, zolang zij gelukkig is met dat ze meegaat ben ik ook blij. ‘Alice, ik ga wel alleen mijn kleding uitzoeken.’ zei ik toen ik uitstapte in de parkeergarage in Seattle. ‘Dus dan spreken we om vier uur hier bij de parkeergarage af’ zei ik. Ze knikte en we liepen weg. Het was nu drie uur dus in een uurtje kon ik wel een kast vol kleding kopen. Ik hoefde niet lang te wachten bij pashokjes, ik zette gewoon de tijd op pauze, paste alles wat ik had, liep naar de kassa, betaalde alles zelf zonder dat ik de tijd verder zette en liep naar buiten. Ik zette de tijd verder en zag dat het vijf voor vier was. Tijd om terug te gaan. Met zeven volle tassen liep ik naar de parkeergarage. Alice stond al bij haar auto haar tassen in te laden. Ze had het dubbele van mij. ‘Zo veel tassen?’ vroeg ik. ‘O, de helft is voor jou, in het geval dat je geen leuke kleding kon vinden’ ‘Zo’n slechte smaak heb ik niet’ gromde ik. ‘Dat zeg ik ook niet, maar je kast moet wel vol’ zei ze glimlachend. Pff. Net voor ik wou instappen werden Alice’ ogen wazig. Ik rende naar haar toe en pakte haar beet. ‘Alice?! Wat zie je?!’ vroeg ik. Ze glimlachte. ‘We krijgen bezoek’ zei ze toen ze weer in onze tijd was. ‘Van wie?’ vroeg ik. Tot dat ik iemand achter ons hoorde lopen. ‘Isla? Isla Summers?’ vroeg iemand.