Torture

-Lola-
Drew opent de deur, nadat ze john hebben gezocht en niet konden vinden en hij zijn knuppel had gehaald. De deur zwaait open en Lola schrikt van degene die er zit. "Oh, daar ben je." zegt Drew. John knikt en klimt de trap af. Drew en Lola volgen hem snel, en onderaan glijd Lola uit. Ze landt heel precies en netjes op Drew's schouders. John grinnikt en Lola bloost. Drew helpt haar van zijn schouders af en ze lopen door naar de deur. John opent de deur zachtjes, maar vanaf de andere kant word de deur opengetrokken. "Shit." zegt John. En twee mannen kijken ze pissig aan. De man haalt zijn knuppel tevoorschijn en al snel slaan ze met z'n allen op elkaar, Lola niet inbegrepen. Ze staart geschrokken naar wat er voor haar aan de hand is, daarna trekt ze haar hak uit en gooit die tegen een van de mannen aan. "Trut." sist hij. Snel grijpt ze de hak en slaat ermee op de man's hoofd. "Ga gewoon .. dood." sist ze, niet menend. De man valt op de grond en bloed stroomt van zijn achterhoofd. Ze staart met grote ogen naar de man en John steekt zijn duim op, zodra de andere man ook is uitgeschakeld. "Ze zijn niet dood hoor, Lola." zegt Drew. Lola kijkt op en ziet een groep van 5 mannen op hun afkomen. Die mannen bewaakten de gangen die verderop waren. Drew vloekt en Lola grijpt alvast weer naar haar hak.

-Jamie-
Geoffrey heeft een zweep tevoorschijn gehaald en heeft mijn rug blootgelegd. De koude lucht zorgt voor kippenvel, maar de rillingen lopen pas over mijn rug als Geoffrey mijn rug streelt. "Houd je handen thuis." schreeuw ik. "Jij gore klootzak!" "Jamie, jamie, niet zo boos. Het is tenslotte je eigen schuld." zegt hij, waarna er een scherpe pijn door mijn rug schiet. Ik weet dat Geoffrey de zweep heeft gelanceerd en ik krijs uit pijn. Tranen lopen al meteen over mijn wangen en ik voel mijn rug branden, maar dat is niet genoeg voor Geoffrey om medelijden met me te krijgen. Nogmaals slaat hij, maar nu over mijn schouderblad. Ik schreeuw harder. Ik weet dat hij dit doe om me bang te maken zodat ik stil blijf. "klootzak." mompelt een man buiten de deur. "Waar gaat dat over?" roept Geoffrey naar de bewaker. "Hoe kun je in godsnaam een meisje zo martelen!" schreeuwt hij, en even ben ik hem dankbaar. Geoffrey trekt het zich verder niet aan en gaat gewoon verder. De pijn trekt tot diep in mijn ruggengraat en verspreid zich naar beneden, naar mijn benen en mijn armen. Overal voel ik de pijn, maar Geoffrey zal het niets schelen. "Ja, Jamie, ik ben er ook kapot van." zegt hij. "Niet zo kapot als mijn rug straks is." denk ik. Ik voel hoe hij met zijn hand over mijn rug gaat. Hij mept nogmaals en nogmaals en ik huil met volle teugen. "Hou op!" schreeuw ik, "Hou op, ik zeg niets! Hou op, ik smeek het!"