005 ~Why are you so mean?~

Naar ongeveer een uur zit iedereen al te lezen uit het spreuken boek of een bezwering aan het opzeggen. Dat geeft me de kans om Hermelien te treiteren. Eerst begin ik gemakkelijk en buig me over de lange tafel heen. Ik strek mijn hand en pak een streng krullend haar van Hermelien en trek er aan. "aaauw!"Gilt Hermelien en ze gaat met haar hand naar haar hoofd en wrijft er over. Gelijk draaien die rooie en Potter zich om. "Deed jij dat?"Vraagt het joch met het brilletje en kijkt me met doordringende ogen aan "Hmm, wie zou het zeggen? Hadden jullie het net over mij? Wie zou het zeggen"Is mijn antwoord en kijk hem net zo doordringend aan. Hermelien heeft zich inmiddels ook omgedraait en kijk me aan met een wat rood achtig hoofd. Naast me hoor ik Jane lachen. "Leuk hoor een meisje pesten en dan vervolgens uit lachen"Zegt de rooie. "Ja hé?Fijn dat jij dat ook leuk vindt Gingerhead"Zegt Jane. De rooie kijkt ons met een wat zielige blik aan. "Je bent zelf ook rood"!"Neemt Potter het voor hem op. Jane haalt haar schouders op "Ja dus? Mij staat het, hem niet trouwens hij heeft een varkens neus"Zegt ze en ze kijkt hem vies aan terwijl ze haar vinger naar zijn neus wijst. "Ik zal je een varkens neus geven"Bromt de rooie en hij richt zijn toverstok op Jane. Geschrokken kijk ik hem aan "Niet doen Ron, laat hun maar"Zegt Potter en hij legt zijn hand op die van -kennelijk- Ron en drukt zijn hand(maar tegelijkertijd ook de hand van Ron met toverstok) naar beneden. Ik zie hoe Ron ons met ingehouden adem aan kijkt en zijn neusvleugens ver open spert. Ik stoot Draco lachend aan die zelf alles goed in de gaten heeft gehouden en ook meelacht. Zuchtend draaien de drie zich om. Ik besluit om even een paar minuten niks te doen.
-10 minuten later-
"Densaugeo"Fluister ik zachtjes en richt mijn toverstok zo ongezien mogelijk op Hermelien, die met haar rug naar me toe zit. "Welke spreuk heb je uitgesproken?"Vraagt Draco terwijl hij naar me toe leunt. "Dat zie je zo"Zeg ik met een lachje. Plots springt Ron op met een gilletje. "Her-Hermelien.."Trilt hij. "Je tanden"Zegt hij met grote ogen. Hermelien graait in haar tas dat op tafel ligt en pakt er een klein spiegeltje uit. Dan begint ze te gillen en ze draait zich om. Ik voel lachkriebels op komen en ik proest het uit van het lachen, ook Draco en Jane hebben die lachkriebels en ze lachen mee. Al snel lacht de hele klas. Hermelien kijkt me met tranen in haar ogen aan terwijl ze snel haar hand voor haar mond houdt. "Wat is hier aan de hand?"Vraagt dan Proffessor Banning. "Professor"Snikt Hermelien. "Wat zegt u Mevrouw Griffel?Ik versta u niet"Zegt hij. "Doe je hand is weg bij je mond"Zeg ik en ik grijns. "Nee!"Gilt ze maar terwijl ze dat doet trekt Draco haar hand weg. Twee grote witte dingen komen uit haar mond. "Zijn dat TANDEN?"Vraagt Jane lachend. "Het lijken wel twee witte ijsstokjes!"Zegt ze er hikkend achter. "Oh god kind!"Roept Banning. "Wie heeft dit veroorzaakt?"Vraagt hij er achter terwijl hij geschokt de klas in kijkt. "Zij meneer"Zegt Potter terwijl hij naar me wijst. "Ach het is maar een smerig modderbloedje"Sist Draco boos. "Is ze een modderbloedje?"Vraag ik dan. Hij knikt "Dat kan je toch zo zien?"Zegt hij en wijst de huilende Hermelien aan. "En nu is het genoeg!"Roept Banning boos en slaat met zijn vuist op tafel. "Darcy Williams, Draco Malfidus en Jane Portman meld je bij Proffessor Anderling!"Roept hij. Gelijk pak ik mijn spullen op en schuif mijn stoel naar achter. Gaat goed,de eerste dag al gelijk straf, maar mam en pap zouden het niet erg vinden als ze weten dat het om een moddelbloedje gaat. Ik kijk naar Hermelien die inmiddels weer haar oude tanden terug heeft maar nog steeds dezelfde tranen over haar wangen lopen. Als ik het kleine afstapje afstap kijk ik der aan "Waarom ben je zo gemeen?"Vraagt ze snikkend en kijkt me recht in de ogen aan. Ik loop langs der heen en fluister dan in haar oor "En ik wordt nog veel gemener, Dit is pas het begin".