10. Danger

Gezamenlijk liepen we naar de open plek waar Jacob al stond te wachten op ons, met een tas in zijn hand.
‘Mag ik nu eindelijk weten wat we gaan doen?’ vroeg ik. Edward grinnikte. Emmett haalde een bal uit zijn broekzak en gooide die weg.
‘Apporteer dat ding, hond!’ Lachend rende Jacob naar Emmett toe en stompte hem vriendschappelijk tegen zijn arm. Carlisle rende achter de bal aan. Alice nam de tas met honkbalspullen van Jacob over.
‘Syban, heb jij ooit gehonkbald?’ vroeg Esmé. Ik knikte.
‘Heb je ooit gehonkbald op onze manier?’ vroeg Bella. Dit keer moest ik mijn hoofd schudden.
‘Voor Renesmee is het ook de eerste keer, dus blijf maar even bij haar. We zullen een rondje voordoen,’ vertelde Rosalie. Ik knikte en rende naast Renesmee naar de zijkant van de open plek.
Waar wachten jullie op? Edward grinnikte aan de andere kant van het veld. Snel wierp ik mijn schild om hem heen.
We wachten totdat het dondert. Als we de bal slaan, moet het donderen, anders valt het op.
Oh ja, trouwens, begon ik in gedachten, maar toen bedacht ik me dat ik het beter niet kon vertellen. Maar Edward had het al in mijn gedachten gezien.
‘WAT?!’ schreeuwde hij over het veld heen. Geschrokken keek iedereen hem aan. Hij kwam naar me toe rennen.
‘Meende je dat nou?’
‘Wat?’ bemoeide Bella zich ermee.
‘De conrector is een vampier. Syban heeft hem betrapt.’
‘We lopen gevaar,’ stelde Carlisle vast, ‘en niet zo’n beetje ook.’