De ontmoeting OV Kayleigh

OV Kayleigh
''Hum'' alweer een saaie schooldag, met saaie leraren en vakken denk ik bij mezelf. Het is alweer 2011 en Kayleigh zit alweer 2 maanden op school. Haar tweede jaar op de universiteit.Ze loopt naar haar kluisje en pakt haar geschiedenisboeken eruit Ze stopt de boeken in haar tas en loopt naar lokaal 220 toe. De bel ging toen ze bij het lokaal aankwam en ze liep meteen de klas in. Kayleigh zit achteraan in de klas bij het raam. Ze zat alleen aan een tafel. Maar dat zat bijna iedereen, want ze waren maar met 16 kinderen. 9 meisjes en 7 jongens. Ik was een beetje aan het dromen tot dat ik meneer Steward hoorde zeggen ''Kayleigh pak jij ook even je boeken, net zo als de rest?'' ''Uhm ja sorry meneer'' zei ik verlegen. Meneer Steward ging verder met de uitleg op het bord schrijven. Net toen ik die uitleg wou over schrijven ging de deur van het klaslokaal open.Er stond een jonge in de deur opening, ik schat vaan een jaar of 18 en ongeveer 1.85 groot.Hij is erg knap maar ik vond hem een arrogante houding hebben. Ik bekeek hem eens goed. Hij had leuke wildere haren, fel blauwe ogen en hij droeg skater kleding. Ik schrok wakker uit mijn gedachtes doordat meneer Steward vrolijk begon te praten. ''AAA, daar zul je de nieuwe leerling hebben'' zei hij vrolijk en riep de jonge de klas in. De jongen liep langzaam en rondkijkend naar meneer Steward toe. Hij ging er langs staan en keek de klas eens rond.Onze klas was rumoerig, maar dat kwam doordat ze allemaal over ''de nieuwe'' aan het praten waren.''Jongens en meisjes !... mag ik jullie aandacht graag even?!'' zei meneer Steward lichtelijk giriteerd .De klas werd meteen stil, want ze waren erg benieuwd naar wat ze gingen zeggen.''Dit is Ryan'' begon hij.''Hij komt uit LA en spreekt alleen nog maar Engels''. Even was het stil, ''Ben aardig tegen hem en probeer hem zo goed mogelijk te helpen'' ging hij verder.''Uhm Ryan, Would you like to tell us something about yourself?'' vroeg hij in zijn beste Engels.''Sure. My name is Ryan, I'm 18 years old. I used to live in LA and I love skateboarding ''zei hij een beetje verveeld. ''Alright'' verbrak Mr. Steward de stilte. "You can choose where you want to sit. As you can see, there are enough places."zei hij vrolijk.''What ever'' hoorde ik hem nors zeggen. Ik had dan wel niet gekeken toen hij voor de klas stond, maar had wel alles gehoord.''Please laat hem niet langs me komen zitten ... Please laat hem'' het was al te laat.Hij plofte langs me op de stoel neer. Ik bekeek hem nu eens van dichtbij, maar ging daarna gewoon weer verder met mijn werk. Wat wou hij nou van mij?Ik voelde zijn blik gewoon in mijn zei branden.Ik keek geïrriteerd op en vroeg nors ''What?''.''Hai i'm Ryan'' zei hij vrolijk.''Kayleigh'' zei ik kort af en bot. Hij pakte zijn boeken uit zijn tas en ik bleef hem nog even aanstaren. Toen hij zijn boeken had, ging ik weer verder met mijn werk.Maar op dat moment ging de bel. Ik pakte mijn spullen in, stond op en liep de klas uit.