[17] Trouble

hij stond zo dicht bij me. zijn lippen maar enkele centimeters verwijdert dan die van mij, ik kon hem ruiken, zo dicht stonden we naast elkaar.
'ik moet maar weer eens gaan' zei ik snel en en liep naar achter terwijl ik zijn armen weg duwde. 'oké, de volgende lessen beginnen zometeen, dus..' zei hij en pakte zijn tas. het klonk een beetje ongemakkelijk 'ik zie je Draco' zei ik en zwaaide. 'laters ' zei hij en knipoogde. toen draaide ik me om en liep weg. toen ik de hoek om was en wist dat hij me niet meer kon zien sloot ik mijn ogen. ik stond met mijn rug tegen de muur aan en dacht eventjes aan niks .zo dichtbij, zo dichtbij dacht ik bij mezelf. ik kon mezelf wel voor mijn kop slaan. bijna had ik met hem gezoend. maar nee hoor, ik moest weer flippen. en waarom toch, ik had hem al een keer gezoend, nou alleen mond op mond, op het strand. maar toch.
aaahh, ik kon nu wel schudden. rustig bella, dit was niet zo bijzonder.
ik opende mijn ogen weer en liep naar mijn lokaal, ik twijfelde even maar liep toch naar binnen. de deur opende met een kraak en iedereen staarde me weer aan. 'zo annabella, duurt het echt'- ze keek even op de klok- 'vijfentwintig minuten om je eventjes te wassen?' vroeg ze. 'tja, ik zat nogal onder dus.' zei ik en liep naar mijn plaats zonder nog op een antwoord te wachten. blijkbaar liet ze het zitten en ging weer verder. de les eindigde al nadat ik 3 minuten.
daarna liep naar mijn volgende les, ik zat hier naast jennifer. we zaten een beetje te praten toen opeens professor Perkamentus binnen kwam lopen. 'annabella, kan ik je misschien even spreken' vroeg hij en liep alvast naar buiten. wat moest hij van me, ik had toch helemaal niks gedaan. ik dacht aan alles wat ik de afgelopen weken had gedaan en niks was slecht. we liepen een stukje door het kasteel, en toen besefte ik pas waar we naartoe gingen.