Fairlytale

Ik loop met Matijs mee de steiger op. Ik ben benieuwd wat we gaan doen. Ik voel een soort zenuwachtig gekriebel in mijn maag opkomen. Mathijs stopt aan het eind van de steiger en wijst naar beneden. Ik zie een bootje liggen. In het bootje ligt een mand. Mathijs laat mijn hand los en stapt in het bootje. Hij draait zich om en pakt allebei mijn handen en helpt me instappen. “Welkom aan boord van mijn luxe jacht, mevrouw”zegt hij. Ik begin meteen te blozen. “Dank u wel”zeg ik. Ik ga voorin het bootje zitten en Mathijs loopt naar achter. Hij trekt een paar keer aan de kabel om de motor te starten. Stiekem kijk in naar zijn gespierde lichaam. Zou hij een sixpack hebben? Op dat moment start de boot en varen we weg, het meer op.
Ik geniet van de zon op mijn gezicht en de wind die door mijn haar wappert. We varen een tijdje recht over het meer totdat Mathijs het bootje dichter naar de kant stuurt. Eerst denk ik dat we gaan aanleggen maar dan zie ik een klein slootje. Mathijs vaart het slootje in. Hij vaart nog een paar keer een zijslootje in en dan stoppen we bij een klein steigertje. Mathijs zet de motor uit en legt de boot vast. Hij helpt mij uit de boot te stappen en pakt daarna de mand .Ik kijk om me heen. We staan op een soort eilandje. Aan de rand van het eiland loopt een heg zodat je vanaf de buitenkant niet op het eilandje kan kijken. Mathijs loopt voor me uit. We lopen door een boog in de heg en even vergeet ik te ademen.
Ik sta op een grasveld. Maar wel het mooiste grasveld dat ik ooit heb gezien. Het hele grasveld ik omringd door de prachtigste bloemen en de mooiste bomen waar het zonlicht tussendoor valt. In het midden van het veld ligt een vijver. Midden in de vijver staat een beeld van vrouw met een kruik op haar hoofd. Uit de kruik stroomt water de glinsterende vijver in. Overal in de tuin fladderen vlinders rond. Het is prachtig. Het is alsof ik een sprookje ben binnengestapt.
"Wauw" weet ik uit te brengen. Mathijs draait zich om en zet de mand neer. "Vind je het mooi?” vraagt hij.
“Ja!”roep ik bijna.
“Het is van mijn ouders”zegt Mathijs. “Een paar jaar geleden was mijn oma erg ziek en konden mijn ouders niet op vakantie. Toen hebben ze dit eilandje gekocht om toch een beetje dicht bij huis te blijven maar toch ook een beetje op vakantie te zijn."
"Het is prachtig" zeg ik en ik laat mijn ogen nog een keer door de tuin glijden. Nu pas zie ik het kleine tuinhuisje dat verscholen staat achter twee grote bomen. Mathijs ziet waar ik naar kijk. "Dat is het slaapverblijf" zegt hij. Even ben ik bang dat hij gaat vragen of ik het wil zien maar hij zegt niets. Hij pakt de mand weer op en loop een stukje verder en gaat zitten. Hij opent de mand en haalt er een kleed uit. Hij legt het kleed op het gras en gebaart dat ik moet gaan zitten. Ik ga zitten en ondertussen stalt Mathijs allemaal hapjes uit. "Een picknick!" roep ik blij. "Vind je het leuk?" vraagt Mathijs. "Super!" antwoord ik. Mathijs houdt me een doosje olijven voor. Ik pak er een en stop hem in mijn mond. We eten zwijgend en genieten van het moment.
Als het eten op is stopt Mathijs alle spullen weer in de mand. Hij gaat naast me zitten en slaat zijn arm om me heen.
"Fay?"
“Ja?”
“Je bent het mooiste meisje dat ik ooit heb gezien.”
Ik heb het gevoel dat ik explodeer van geluk. “Echt waar?”vraag ik. In plaats van antwoord te geven drukt Mathijs zijn lippen op die van mij. Even ben is verbaast maar dan zoen ik hem terug.
Na een tijdje krijg ik kramp in mijn nek en probeer ik een beetje te gaan verzitten. Mathijs heeft door wat ik aan het doen ben en terwijl we gewoon door zoenen legt hij me op mijn rug en gaat hij half op me liggen. Ik sla mijn armen om hem heen en woel door zijn haar. Ik ben het gelukkigste meisje van de wereld.

Als ik mijn ogen open doe zie ik dat het al bijna helemaal donker is. Ik maak me los van Mathijs. “Mathijs, het is al bijna donker.”
“Ik weet het, we moesten maar eens gaan”zegt hij terwijl hij de mand pakt. Ik sta op en Matijs vouwt het kleed op. Samen lopen we naar het bootje. Mathijs helpt me weer om in te stappen. Hij start de motor en we varen terug door alle slootjes.

We varen ongeveer midden op het meer als de motor begint te pruttelen en er uiteindelijk helemaal mee ophoud. “ Shit”zegt Mathijs en hij trekt aan kabel waarmee je de motor start. “Wat is er aan de hand?”vraag ik. “Ik weet het niet”antwoordt Mathijs. “Moet ik helpen?” vraag ik. “Eeh, ja, kun je misschien die bus naast je aangeven. “Welke?”vraag ik. “Die waar olie op staat.” Ik pak de bus en loop naar Mathijs toe. Ik sta vlak achter hem en op dat moment geeft Mathijs nog een ruk aan de kabel. Ik zie zijn elleboog op me af komen en probeer weg te duiken. Helaas ben ik te langzaam en zijn elleboog raakt me vol in mijn gezicht. Ik val achterover en het laatste wat ik voel is dat ik met mijn hoofd op de rand van de boot klap. Dan wordt alles zwart.