It hurts

Ik kleedde mij vlug aan en liep naar de tuin. Ik wou mijn gedachten verzetten, maar de beelden van gisteren bleven maar door mijn hoofd spoken. Ik pakte mijn schrift en begon te schrijven.

Dezelfde vraag bleef maar door mijn hoofd spoken 'Waarom?'
"Kaida!!" Ik keek op en zag Yuri naar mij toe lopen. "Zeg, wat zit ge hier nog te doen? De lessen beginnen over vijf minuten!!" "Oke, oke, ik kom al!" Ik stopte mijn schrift weg en liep samen met Yuri naar de klas. "Zeg, wat was je eigenlijk aant schrijven?" vroeg Yuri. "Niks speciaals, alleen wa huiswerk," loog ik.

Na het tweede lesuur liepen Yuri en ik naar het volgend lokaal, toen we de 'Royals' in dezelfde gang zagen. Natuurlijk week iedereen uit voor hen zodat ze konden passeren. Iedereen zat hun aan te gapen, maar ik probeerde niet naar Kaname te kijken, wat moeilijk was omdat Yuri de hele tijd maar over hun zat te praten. Ik merkte dat Kaname naar mij keek. Ik boog mijn hoofd en liep zo snel mogelijk de gang uit. Ik wist niet hoe ik mij moest gedragen.

Eindelijk middag! Ik zocht een rustig plekje tussen de bomen die een klein bos vormden. Ik at mijn eten op en begon te schrijven.

I still remember the world
From the eyes of a child
Slowly those feelings
Were clouded by what I know now

Where has my heart gone
An uneven trade for the real world
Oh I... I want to go back to
Believing in everything and knowing nothing at all

"Ah, hier zit de heks!" Ik schrok op en keek omhoog. Voor mij stonden de drie populairste trutten van de school. "Is er iets?" vroeg ik zacht. "Of er iets is?! Natuurlijk is er iets! Gij vuile heks hebt Kaname betoverd zodat hij alleen naar jou keek in de gang!!" Wat voor een beschuldiging is da nou weer? "Ik heb hem niet betoverd!" De drie kwamen wat dichter staan en sloten mij zo in. Ik ging recht staan. De manier waarop ze rond mij stonden, beviel mij totaal niet. Plots duwde de middelste mij tegen de boom. Door de klap werd alle lucht uit mijn longen geperst. Ik viel op de grond en probeerde adem te halen, maar dat lukte moeilijk. Ik voelde dat iemand mij hard in mijn maag schopte. Ik klapte in elkaar. Ik werd omhoog getrokken aan mijn armen. Ik probeerde bij bewustzijn te blijven, maar ik voelde dat ik die strijd ging verliezen. Ik zag dat een van de drie voor mij stond met haar arm omhoog, klaar om mij te slaan. Ik voelde hoe mijn lichaam in elkaar aan het zakken was. Ik mocht mijn bewustzijn niet verliezen! Ik keek omhoog en zag hoe de arm van die ene werd tegen gehouden. Gered.
Alles werd zwart.