De hel op aarde

Liëne rende door de gangen op weg naar toverdranken. Ze had geen idee waar de kerkers waren. ‘Wat een geschikte plek om toverdranken te geven. Alleen een duivel zou dat doen’ dacht ze bij zichzelf.
Toen ze uiteindelijk toch de kerkers binnen liep keek sneep haar kwaad aan. “Ga zitten want je bent te laat. Zaterdag avond om 8 uur nablijven.” De zwadderaars gniffelde. “Zo als je het niet erg vind ga ik nu weer verder met de dingen opsommen die je hier wel en niet doet.” Liëne plofte naast Twan neer en keek Sneep kwaad aan. Hij ging gewoon door. Liëne keek het lokaal rond en zag tot haar afschuuw dat Malfidus in een hoek zat. “Wat doet hij hier” fluisterde ze terwijl ze op Malfidus wees. “Sneep vertelde dat hij wel wat hulp kon gebruiken want.” Twan schrapte even zijn keel en deed de stem van sneep zo goed na dat ze er een rilling van over haar rug kreeg. “Toverdranken is een uiterst moeilijk vak bla bla bla. Het is ook erg gevaarlijk bla bla bla. En als je een ding mis bla bla bla doet kunnen er wel eens doden vallen bla bla bla. En nog meer van die onzin. Maar waarom was jij zolang weg?” Liëne was de brief helemaal vergeten en haalde hem snel weer tevoorschijn. “van Perkamentus moest Lupos deze brief aan mij geven” legde ze uit, terwijl ze de brief open makte.

Beste Liëne,
Bevalt het je al een beetje op Zweinstein?
Ik hoop het wel, maar eigenlijk wilde ik vragen of je op zondag avond naar mijn kantoor wil komen. Ik wil je namelijk iets over je familie vertellen.
Ik hoop tot dan.

Albus Perkamentus.

Twan las over Liëne haar schouder mee. Langzaam zakte zijn mond open. “Waarom zou hij jou moeten spreken je hebt toch niks ergs gedaan?” Liëne rolde met haar ogen. “Kun jij niet lezen of zo? Hij wil wat over mijn familie vertellen” fluisterde ze. Ze hadden alleen allebei niet door dat Sneep achter hun was komen staan. “Dachten wij ook noch te gaan luisteren, of zal ik gelijk naar Perkamentus stappen?” Twan en Liëne draaide zich met een ruk om en keken in het sacherijnige gezicht van Sneep. “Zondag avond 8 uur in mijn kantoor.” Sneep leek noch even na te denken en zij toen snel “en noch 20 punten van griffoendoor.” Twans mond hing open van verbazing. Toen dan toch de bel klonk liepen ze met zijn vijven het lokaal uit.
In de grote zaal begon Denise ineens heel hard te lachen. “Dat heb je ook mooi voor elkaar Lien. De eerste les toverdranken en je moet al 2 keer nablijven.” Dat was inderdaad best knap dacht ze met een grote grijns. De rest kon een grijns ook niet onderdrukken. “Wat hebben we zo meteen” vroeg Liesbeth. “Kruide kunde.”


sorry voor het korte stukje maar willen jullie toch een reactie achterlaten dat zorgt ervoor dat ik mischien iets sneller scrijf(A)