10.

En problemen had ik. Sam was ontzettend boos. 'Hoe kun je gewoon weggaan zonder iets te zeggen? We waren ziek van ongerustheid. Dan ga je ook nog met zo'n bloedzuiger op pad...'Bloedzuiger was de druppel. 'Ze is mijn zus en we moesten iets belangrijks halen.'Ik kon net zo goed schreeuwen als hij. 'Wat dan?'Ja, eh, nee, niet dus. 'Gaat je niks aan,'siste ik. Ik liep naar boven en deed de deur op slot. Ik sloeg mijn dagboek open.

Lief Dagboek, Ik kan niet geloven hoe veel geluk ik heb met mijn zusje, maar je gelooft niet wat mijn ouders van haar denken. Als zij me niet had gewaarschuwd voor die enge man op het marktplein lag ik nu ergens dood te gaan. Maar mijn ouders denken dat ze gek is. Ze gaan haar wegsturen!...
'Cinthia kom eens rustig naar beneden,'klonk de moederlijke stem van Emily. Ik negeerde het.

Ze is echt weg...Waarom, alles waar ik om gaf hebben die twee me afgenomen!... Nooit meer mag ik haar zien... Ik wou dat ik haar kon beschermen...Vader zegt dat ze duistere wezens aanterekt... Ik begon sneller te ademen.

Dood...Dood...Dood...Dood...Dood...Dood...Dood...Dood... Het stond tien pagina's vol met dat ene woord.

ZE IS DOOD! Er zaten traan vlekken op de bladzijdes. Hun schuld, hun schuld!!! Ik begon duizelig te worden.
Cinthia?'Het was Seth. Hij klopte op de deur. 'Cinthia, doe open!

Nooit meer zal ik haar stem, haar lach horen... Nooit meer haar grote onschuldige blauwe ogen zal ik zien.nee! Het begon om me heen te draaien Wat ze hebben gedaan vergeef ik ze nooit, maar snel zal ik weer bij Alice zijn. Dan zullen we nooit meer last hebben van HUN Het werd me teveel. Voor ik kon nadenken, roepen of de deur van het slot halen, lag ik op de grond en werd alles zwart.