Chapter 43: the past of the family Evans

Vanessa pov

flashback

"Pak me dan als je kan!" roept Devon terwijl hij door het bos loopt met zijn vijf maanden oudere zus achter hem aan. Voor Ik hem kan pakken wordt ik getackelt en zit Devon bovenop me. "Doe je ogen toe." comandeert hij en ik doe wat hij zegt omdat ik hem vertrouw. Ik voel Devons handen aan mijn nek en even later voel ik koud staal op mijn hals. "Doe maar open." Ik doe mijn ogen open en kijk naar een ketting in de vorm van een hartje.In zwarte letters staat er een tweede hartje en erna Devon op. Devon houdt zijn arm voor mijn gezicht en ik zie dat hij een bandje aan zijn pols heeft met een hartje en dan Vanessa erop. Ik gooi hem van me af en knuffel hem bijna fijn. "Hoe ontroerend toch. Spijtig dat dit de laatste keer is dat jullie elkaarkunnen zien,Wat jij,Jane." zegt opeens een vreemde stem en wordt ik opzij geduwd.

Ik zie hoe twee mannen Devon overalstompen waar ze kunnen en alsik hem wil helpen wordt ik tegen de grond geduwd."Devon!" schreeuw iken er lopen tranen over mijn wangen. Het is net alsof ik het ben die geslagen wordt. de man die me vasthoud drukt iets tegen mijn mond en neus dat raar ruikt en wat later wordt alles zwart voor mijn ogen.Als iklater terug wakker wordt ben ik in de woonkamer en mijn ouders zeggen dat Devon spoorloos verdwenen is. Het enige wat ik nog van hem heb is het kettinkje dat ik nooit meer uit zou doen.