I'm waiting..

Een traan liep over mijn wang en ik vroeg me af hoelang het nog zou duren voordat de man weer met eten kwam. Mijn kleren waren vies, ik stonk, mijn haar was vet, ik had honger en had het koud en mijn ogen irriteerde van de rare lucht hier. Mijn ogen waren gewend aan het donker, maar mijn traan oog zorgde er steeds voor dat het beeld niet helder was. Ik kroop naar de spleet in de deur en probeerde erdoor te kijken. Het licht van de gang was uit, maar ik kon een vaag licht verderop zien branden. Ik rook verbrand eten en de geur kwam dichterbij. Snel kroop ik naar achter, terug naar mijn hoekje. De deur zwaaide open en de man kwam binnen met een bord. Toen hij het neerzette verontschuldigde hij zichzelf en zei:" Johnny was er niet, dus ik moest zelf koken. Maar als het niet smaakt is het nog altijd beter dan niets eten." Hij knipoogte waarna hij de deur weer sloot. "wacht.." fluisterde ik schor. Maar de man was al weg. Ik schoof het eten van me weg en begon te huilen. Ik had geen honger meer, door het verdriet. Ik hoorde de voetstappen van de man vervagen, tot het weer helemaal stil was. Ik draaide m'n rug naar de deur en sluit mijn ogen. Ik neem een grote hap adem en schreeuw met alle macht, maar mijn stem begeeft het al snel aangezien ik niet heb gepraat de laatste paar dagen. Ik hoor harde, snelle voetstappen deze kant op en de deur zwaait open. "WAAR BEN JE MEE BEZIG, GODVERDOMME!" scheld de man. Hij pakt me bij mijn arm en trekt me omhoog. "Waarom deed je dat?" schreeuwt hij in mijn gezicht, ik voel spetters in op mijn wang komen. "i-ik.. " begin ik, maar mijn stem gaat niet verder. "En nu wil je niets meer zeggen, he?" zegt de man. "nee." vormt mijn mond, maar mijn stem doet niets. "Hmmm." zegt de man, en streelt door mijn haar. Hij trekt een vieze kop en zegt dat ik maar moet douchen. Ik knik en hij laat me los. Hij trekt zijn trui uit en bind hem om mijn hoofd heen. "Ik laat Johnny je wel meenemen zodra hij er is." zegt hij en laat me staan. Hij gooit de deur dicht en even later hoor ik :"Johnny, hierkomen. Zo snel mogelijk. Ze moet douchen en jij helpt haar. Spreek je later." en hij hangt op. "Johnny komt eraan." zegt de man en hij loopt weer weg. Daar sta ik dan, geblindeerd, benauwd en vies. Ik probeer te gaan zitten, maar stoot mijn hoofd tegen de muur. "Au." zeg ik en ik val naar achter op mijn derrière.