Hoofdstuk 61.

•een maand later•
Denise p.o.v.

Het ging beter met me, veel beter. Vandaag zouden Christian en Ryan overvliegen voor een weekend en morgen zou Justin ook komen. Hoe lang hij bleef wist ik niet. Chaz was al die tijd bij me geweest, hij had me niet alleen gelaten en was over bij geweest. "waar denk je aan?" zei Chaz die binnen kwam met wat drinken. "aan jou, je doet veel te veel voor me" zei ik en ik keek hem aan. Die zorgzame blik in zijn ogen wat niet te beschrijven. "nee, ik help je alleen" zei hij. "je moet gewoon terug naar huis gaan en net als de rest verder, ik kom er wel bovenop" zei ik en ik nam een slokje drinken. "nee, ik blijf bij je, ik help jou, jij helpt mij" zei hij en hij haalde zijn schouders op. Hij had gelijk, hij zorgde voor mij en ik leerde hem Nederlands zodat hij wist waar de dokters het over hadden.
Er werd op de deur geklopt en de deur werd open gegooid. "Deniseeee" riep Christian en hij kwam naar me toe. Ik gaf hem een knuffel en daarna ook Ryan, die achter hem aankwam. "wow, je ziet er goed uit" zei Ryan en hij ging zitten. Hij begon wat met Chaz te praten terwijl Christian en ik ze aankeken. "nooit geweten dat jij zo snel kon praten" zei ik toen Ryan klaar was met praten. Hij knikte trots. "owja, Justin komt vanavond aan, hij kon eerder weg, hij zal nu wel op het vliegtuig stappen" zei hij en hij keek nog trotser. "maar hoe is het eigelijk met je?" vroeg Christian. "goed, het gaat steeds beter en Alice zegt dat als het zo door gaat ik het zeker ga halen" ik kreeg een lach op mijn gezicht. "maar dat is geweldig" zei Christian blij. "zijn je ouders al een keer op bezoek geweest?" vroeg Ryan. Mijn ouders, die hadden me helemaal niet meer bezocht of contact proberen te maken. Ik schudde mijn hoofd. "ik zal ze bellen, en dan zeggen van bedankt dat jullie nog om me geven en me op komen zoeken" zei Christian. "ja dat moet je doen" zei Ryan. "ik ga mijn ouders niet bellen" zei ik. "dan sms je" zei Ryan slim. Ik pakte mijn telefoon en opende een nieuw bericht.
Ontvanger: Mama.
Bedankt dat jullie nog zoveel om me geven en me vaak opzoeken, ik wilde gewoon even laten weten dat ik jullie niet meer nodig heb, ik ga als ik beter ben gewoon met mijn vrienden mee naar Amerika. Van Denise
"laat eens lezen" zei Ryan en hij trok mijn telefoon uit mijn handen. "goed gedaan" zei hij lachend.