00,06

Djenna Warner

Gefrustreerd keek ik richting mijn muziek leraar die hoofdstuddend richting mijn blad keek. "Dj, Dj, dj.." Zei hij afkeurend, en hij keek me even aan. "Wáár sláát dit op?" Vroeg hij toen vragend en hij vouwde zijn handen in elkaar. Ik kleurde wat rood en keek vlug om me heen of niemand dit had gehoord, gelukkig de meeste waren druk in gesprek met hun buurman of buurvrouw. "U-u, ben toch zo geobsesd door mijn vader? I-ik d-da-" De leraar stak waarschuwend zijn vinger op. "Mondje dicht Juffrouw Warner.." Gehoorzaam hield in mijn mond dicht en wachtte ik ongeduldig op de bel die ieder moment zou kunnen gaan. "I-iii-iiiiiiiiiiiiii-p!" DE BEL! Ik sprong zowat een gat in de lucht, snel pakte ik mijn tas op. En liep ik opgetogen richting de uitgang, in de veronderstelling dat ik mijn liedje niet opnieuw hoefde te schrijven. Toen hoorde ik hoe Johnson zijn keel schraapte en mijn naam noemde. "DJenna Warner!" Blafde hij, met een ruk draaide ik me om. "Jaaaa?" Vroeg ik lief en ik glimlachte even. "Deze opdracht doe je, alweer, over.." Zuchtte hij en hij maakte een aantekening in zijn agenda. "AAAH!" Gilde ik en ik smeet mijn tas op de grond waarna ik mijn agenda pakte en groot noteerde: WRITEASONG. Toen propte ik alles weer in mijn tas, stak mijn tong een keer naar hem uit toen hij niet keek en vertrok. Ik botste zowat op tegen Blake die op me had staan wachten en hij immiteerde Johnsons stem: "Dj, DJ, DJJJ!" Hij zette grote ogen op en ik gaf hem een duw. "Doe normaal Bleekje.." Rustig slofte ik door de gangen en ik hoorde hoe Blake een afkeurend geluidje uitkermde. Al snel liep hij naast me en probeerde mijn blik te vangen. "Morgen komt er een nieuwe leerling bij ons in de klas.op school whatever." Mompelde hij toen. "Yeah.." Zei ik, nog een nieuweling. Hij grinnikte en pakte toen mijn arm vast, zodat we met een ruk stilstonden. "Ik heb alles gehoord van Lynn hoor.." Mompelde hij, aaah waarom had ik ooit mijn beste vriend aan mijn beste vriendin gekoppeld? Ze bespraken alles met elkaar, en ik wist zeker dat de helft van de tijd over mij ging. "so?" Vroeg ik koppig en ik keek hem even afwachtend aan. "Hij...komt bij ons in de klas.." Hij sprak zjin naam extra niet uit. "Wie?" Vroeg ik even geirriteerd, waar hád hij het over. Stiekem lijd ik aan geheugenverlies. "Jesse Mccart-" Mijn mond viel los en keek hem aan. "NEE.." Stootte ik uit. "Neee, dat kan niet wááár zijn, híj komt..bij ons..in de..klas?" Mompelde ik woord voor woord. "Soort of..." Mompelde hij. Wat bedoelde hij daar nou mee? Soms was hij zó onduidelijk. "Hoe bedoel je?" Vroeg ik gefrustreerd. "Hij zit eigenlijk een klas hoger, maar hij komt Johnson helpen, met muziek.." Ik zuchtte, nóg beter. Johnson was onze Mentor en we hadden minstens 5uur in de week les van hem, stiekem was hij ook onze Mentor omdat we de 'music and Dance' richting hadden gekozen, leek me dan heel logisch. Ik voelde hoe Blake zijn arm om mij heen sloeg en me naar de uitgang van de school leidde. "Come on sunshine, Lynn staat te wachten op je, It's time for your Make-over.." Hij grijsde even breed en ik keek hem verafschuwd aan. "Make-over?" Ah, no Lynn I gonna kill you!