Sunset

Het was gestopt met regenen. Ik maak me los van Mathijs en zet een stap achteruit. Meteen heb ik het koud. Ik begin te rillen en krijg kippenvel op mijn armen. Mathijs ziet het, trekt zijn jas uit en geeft hem aan mij. "Hier" zegt hij. "trek deze maar aan." Hij is al redelijk droog. "Dank je wel" zeg ik. "Hoe laat is het eigenlijk?" Mathijs kijkt op z’n horloge. “Zeven uur” zegt hij. “Zeven uur pas?” Ik ben verbaast. “Ik had het veel later verwacht.”
“We kunnen nog iets gaan doen” stelt Mathijs voor. “Oké, is goed” zeg ik. “Maar wat?”
“Als we opschieten kunnen we nog net de zon zien ondergaan op het strand” zegt Mathijs terwijl hij in de richting van de zon kijkt. Het idee om met Mathijs een romantische strandwandeling te maken staat me wel aan. “Leuk.” Ik knik instemmend.

“Wie het eerste beneden is!” roep ik. Mathijs en ik staan boven aan een duin. Hij pakt mijn hand en telt af. “3, 2, 1, en GO!” We beginnen hand in hand zo hard mogelijk door het zand te rennen. Mathijs is veel sneller dan ik en hij trekt me mee naar beneden. Helaas kunnen mijn benen me niet bijhouden en ik val languit in het zand. “Auw” kreun ik. Mathijs stopt meteen en rent naar me toe. “Fay! Gaat het?”
“Ja hoor” zeg ik terwijl ik het opsta en zand van me afklop. En op dat moment begin ik weer keihard te rennen. Door de voorsprong ben ik als eerste beneden. “Ik heb gewonnen!” roep ik. “Dat is vals, dat telt niet” zegt Mathijs die aan komt rennen. “Dat telt wel” zeg ik lachend. “Er was geen time-out hoor.” Mathijs kijkt even bedenkelijk. “Ik wil een nieuwe kans” zegt hij. “Nee” zeg ik ondeugend. “Nee? Wat nou nee” zegt Mathijs lachend. Hij komt op me af en probeert me te tackelen. Binnen vijf seconden lig ik op de grond en gaat Mathijs boven op me zitten en begint me te kietelen. “Nee!! Hou op. Hahaha. Ik kan niet tegen kietelen!” gil ik terwijl ik me onder hem vandaan probeer te worstelen. Alleen Mathijs is veel te sterk. “Genade?” vraagt hij. “Nooit” roep ik, waarop Mathijs me nog harder kietelt. “Oké, stop, alsjeblieft! Genade, genade” gil ik uit. Mathijs houd op en gaat naast me zitten. Ik kom overeind en probeer het zand uit mijn haar te krijgen.
“Kijk, de zon gaat bijna onder” wijst Mathijs. Ik kijk naar de horizon. De zon is oranje en de lucht eromheen kleurt van oranje naar rood. Het ziet eruit als een tropische bloem. “Wauw” zeg ik. “Wat mooi.”
“Maar niet zo mooi als jij” Mathijs kijkt me aan. Ik bloos diep en glimlach. “Wat hou ik er toch van als je bloost” zegt Mathijs en hij zoent me. And I’m in heaven again.