Where in the world am i?

Zodra ik wakker word, merk ik dat ik op een koude ondergrond lig. Ik heb hoofdpijn en m'n ogen voelen moe en geïrriteerd. Ik probeer uit te maken waar ik kan zijn, maar het is pikkedonker en het stinkt hier naar riool, maar het lijkt me sterk dat we in het riool zitten. Er zit een spleetje in de deur en ik kruip er naartoe. Licht valt erdoorheen en ik voel aan de deur. De deur kraakt maar gaat niet open, totdat ik voetstappen hoor en iemand de deur open zwaait. Waarna ik omhoog kijk en dezelfde man voor me zie. "Schoonheid." zegt hij. Hij heeft een fatsoenlijke stem voor iemand die uit een coffeeshop komt. "uhh.." stamel ik. Ik realiseer me nu pas dat ik ben gekidnapt. Ik schrik en sta op, de man verrassend. "Lekker geslapen?" vraagt hij. "uh.. Wat? w-w.." ik kan niets uitbrengen, ik ben zo verward. "Hah!" lacht de man. "Johnny. Boeien." roept hij naar iemand in het huis. Er komt een jongen aanzetten, hij lijkt me mijn leeftijd, 15 of 16, en hij heeft boeien in zijn handen. Hij kijkt me meelevend aan en geeft dan de boeien aan de man. De man pakt mijn arm en doet die in een boei, wanneer hij de ander wilt pakken stomp ik hem in zijn gezicht. "Kolere!" schreeuwt hij. En haalt uit. Ik lig alweer op de grond door de man en voel mijn wang tintelen. Hij grinnikt en boeit mijn beide polsen vast. "Niet zo kittig, he." zegt hij, waarna hij weer wegloopt en de deur dicht smijt. Ik hoor maar een paar voetstappen en hoop dat de jongen de deur weer open doet, maar nee. Hij word terug geroepen door de man. Ik ga in een hoekje zitten en wacht. Maar ik weet niet dat ik zo lang moet wachten, dat ik in slaap val.

De volgende dagen gaan simpelweg hetzelfde, behalve dan dat hij me 2 keer per dag eten geeft. 's Ochtends en 's avonds. Iedere keer dat hij me eten geeft kijkt hij tot ik klaar ben, om te zorgen dat ik niets achter houd, een vork bijvoorbeeld. Daarna brengt hij het bord weer weg en laat hij me weer in het koude, stinkende hok alleen.

- Einde flashback -