Zondag 28 november 1890

Dear diary,
de afgelopen week was zo...raar. Holmes heeft het plan opgevat om me te onderwijzen. In zijn methodes. Elke dag breng ik uren met hem door op Picadilly,gewoon kijkend naar de mensen. Uit kleine details van verschillende personen moet ik dan hun hele verleden deduceren. De momenten die we niet doorbrengen op Picadilly,stopt hij me boeken in de handen. Boeken over Anatomie,Chemie,Sensationalisme en Geologie. Uren verdiep ik me in de theorie. En daarna test hij me op mijn kennis.
Ik weet niet echt of ik dit leuk of saai moet vinden. Ik moet toegeven,interesseren me echt. Maar soms denk ik ook,waarom moet ik in godsnaam weten hoe groot het kleurverschil tussen zand uit Noord - London en Zud - London. Maar dan wijst hij me op enkele dingen en dan denk ik,daarom dus.
Mary komt bijna elke dag langs om me even uit Holmes's lessen te redden. Dan leert ze me hoe ik me als een echte dame moet gedragen zonder geforceerd over te komen. Ze is echt fantastisch. Dankzij haar voel ik me tenminste geen complete vreemde. Ze is superlief en weet me altijd op mijn gemak te stellen als ik weer een beschamende fout gemaakt heb.
Watson is ook enkele keren langsgeweest. Hij is vriendelijker dan hij eruitziet. Als ik hem spreek,maakt hij me altijd aan het lachen. Ook probeert hij me een beetje te helpen,door me dingen over Holmes te vertellen die wel eens van pas kunnen komen. Zoals bijvoorbeeld het feit dat Holmes ervan houdt op de meest ongepaste momenten op zijn viool te beginnen tjingelen. En met tjingelen,bedoel ik ook écht tjingelen. Geen enkele melodie zit er in zijn spel. Alleen onsamenhangende klanken verlaten de snaren van het instrument. Om gek van te worden! Gelukkig dat Mrs.Hudson me wassen oordopjes heeft gekocht,anders had ik nu al in een instelling gezeten.
Langzaamaan begint de omgevind van Baker Street wel te wennen. De puzzelstukjes lijken in elkaar te vallen. Mijn leven rolt langzaam op orde. Ik begin een gevoel van 'geluk' te voelen. Gewoon,een vriendin,een vader en een raadgever. Meer heb ik niet nodig. Alles lijkt goed te gaan. Maar als er één ding is dat ik geleerd heb,is het wel dat niets is wat het lijkt bij Sherlock Holmes.
Yours sincerely,
Alice Catherine Branson.

Reageer (7)

  • Stilinskis

    Waauuw. Haha, met de vliegjes ^^

    1 decennium geleden
  • Kaikeyi

    Heel mooi,
    En Holmes op z'n viool, Hahaaha.

    1 decennium geleden

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen