008~

Nicklas Bendtner

“Heeft Cesc je nooit verteld wat er bij Nia speelde?” vroeg Rose en ze veegde een traan weg. “Nou nee denk ik. Ik dacht dat ze gewoon een ongeluk had gehad?” vroeg ik verbaas. “Nou ja ze heeft een ongeluk gehad, maar er speelde veel meer. Nia werd heel erg gepest, maar dan ook echt gepest.” Zei Rose en ze staarde voor zich uit. “Gepest? Nia? Waarom?” vroeg ik verbaasd. Zo’n mooi meisje hoort niet gepest te worden. “Geen idee, ik snap er werkelijk waar niks van. Ze was zo’n prachtig meisje.” Mompelde Rose. “Kende je haar al voordat ze in coma lag?” vroeg ik en ik keek Rose aan. “Ja, ik ben nu al meer dan 5 jaar samen met Cesc. En daarvoor waren we al goed bevriend.” Zei Rose en ik zag haar ogen stralen. “Maar wat is er nou gebeurd dan.” Vroeg ik verbaasd. “Nia wou zelfmoord plegen. Ze kon het niet meer aan. De dood van haar ouders, gepest worden. Het was gewoon te veel.” Mompelde Rose en er stroomde weer een traan over haar wang. “Zelfmoord?” riep ik geschrokken en op dat moment kwam Cesc er ook aan. Ik zag de pijn in zijn ogen staan. “Waarom had je dat niet verteld?” vroeg ik en ik stond op. “Ik weet het niet. Ik kan het gewoon niet.” Mompelde Cesc. “Het is begrijpelijk.” Zei ik en ik keek hem met medeleven aan. “Laten we nog even naar Nia gaan.” Zei Cesc en hij liep weg. Rose en ik stonden ook op en liepen achter hem aan. We liepen de kamer in en Cesc ging naast Nia zitten. “Alleen bij Nicklas bewegen he mevrouw.” Zei hij en hij streelde door haar haren heen. Nia deed niks. Rose gaf me een stoot en seinde dat ik wat moest zeggen. “Je bent een mooie meid Nia, hopelijk wordt je snel wakker.” Zei ik en ik legde mijn hand op Nia haar hand. Een paar seconden later voelde ik een zacht kneepje in mijn hand. Cesc keek me verbaasd aan, net als Rose. Oke dit is echt vreemd.