64* Cullens House

POV Allison Black
Bij de grens zagen we Edwards zilvere volvo al staan met Rose ernaast. Ik wist geljijk dat we de grens over waren want Leah begon onwennig om zich heen te kijken. Op dat zelfde moment zette Rose zich af tegen de auto en kwam ze naar ons toe gelopen. Ze omhelsde me even en stak uiteindelijk toch haar hand uit naar Leah. Ze probeerden beide om de stank buiten te houden dus ze knikte alleen naar elkaar. Leah en ik gingen achterin de auto zitten en Rosalie scheurde naar de Cullens. In de auto bedacht ik me weer dat Seth liever niet had dat ik naar de Cullens ging. Ik besloot hem maar te smsen zodat ik hem kon waarschuwen. Liefste Seth, je zus en zijn naar de Cullens. Sorry daarvoor. We komen vanavond gelijk terug. Ily, Alli. Het was wel een beetje kortaf maar in een smsje zette je nou eenmaal geen heel verhaal. Opeens sloegen we de bijna onzichtbare afrit in en na een paar minuten zag ik het fantastische huis van de Cullens voor me opdoemen. Toen Rose de auto stil zette werd mijn deur gelijk open gedaan. Emmett stond voor me met zijn vertrouwde grijns. Ik glimlachte naar hem en stapte uit. Toen ik rechtop stond, omhalsde hij me. 'Goh, nog even en ik ruik die stank niet eens meer,' vertelde hij me grijnzend. Ookal was het een grap, ik was blij dat hij het zei. Het betekende in ieder geval dat hij het niet erg vond om bij me in de buurt te zijn. Leah stond aan de andere kant van de auto schichtig om zich heen te kijken. Ik pakte haar hand en samen liepen we naar binnen. Ze kenden elkaar wel dus ik hoefde ze niet aan elkaar voor te stellen. Ze knikte naar elkaar en toen begon ik maar te praten. 'Nou, Leah wil dus heel graag haar inprent vinden maar ze kent hem niet. Dus ik vroeg me af of Edward hem wel kent. En als hij hem niet kent of hij dan het gezicht wil tekenen zodat wij naar hem op zoek kunnen.' Edward knikte en ik glimlachtre dankbaar naar hem. Ik trok Leah mee naar de bank en liet haar erop zitten. 'Oké Leah, nu moet je aan hem denken. Edward ziet alleen jou gedachte als jij eraan denkt,' legde Carlisle haar rustig uit. Ze knikte en kneep haar ogen dicht. Edward knikte en begon te tekenen op een tekenblok dat Esmée voor hem had gepakt. 'Ja,' zei Edward als teken dat hij klaar was. Leah opende haar ogen. 'En ken je hem?' vroeg ik nieuwsgierig. Leah's blik concentreerde zich ook op Edward. 'Nee,' begon hij en Leah en ik zuchtte. 'Maar ik weet dat hij in het Makkah reservaat woont.' 'Hè?' was mijn briljante reactie. Ik liep naar hem toe en pakte het papier uit zijn handen. Ik kende iedereen uit het Makkah reservaat dus deze jongen moest ik ook kennen. 'Heey, ik ken hem! Hij werkt in de garage, bij het benzinestation,' riep ik verbaasd uit. 'Echt? Hoe heet hij?' vroeg Leah verbaasd. 'Ehm, Dave geloof ik. Hij is 22 ofzo,' vertelde ik haar. Dat was best een mooi leefstijdverschil. Zij is 19 en hij 22, en zij word ook niet snel ouder dus dat zit wel goed. Nu Leah wist wie het was begon ze zich nog onwenniger te voelen, ze had hier niks meer te zoeken. 'Wil je gaan?' vroeg ik haar een beetje bedroefd. Ze knikte. 'Maar jij kan nog wel even blijven,' zei ze twijfelend. 'Dan ren ik wel naar huis en bel jij maar wanneer we je bij de grens op moeten halen.' Ik knikte blij. Leah wist ook wel dat Seth me niet snel weer zou laten gaan dus ik kon er beter van genieten nu ik hier was. Leah liep snel het huis uit en ik zag haar nog net het donkere bos in lopen. 'Zo, dat vermindered de stank al behoorlijk,' zei Emmett terwijl hij een grote hap adem nam. Ik porde in zijn zij. 'Dat is ook niet echt aardig van je, hè?' 'Het is toch zo? Sibnds wanneer spelen wij voor liefdesdokter?' zei hij. Ik rolde met mijn ogen. 'Sinds jullie mij aardig vinden, like duh?' vertelde ik hem alsof 1 plus 1 twee was.