WS ~ 37

(Nyree)

Ze hadden niet eens door dat ik was binnengekomen. Ik ging geluidloos in de kleine sofa langs het raam zitten en trok mijn benen op. Hun geruzie voelde als bakstenen die ze tegen mijn hoofd gooiden.

“Het was sterker dan mezelf Bill!” riep Tom terug. “Dat is het altijd bij jou Tom, maar dit is wel Nyree! Niet één of ander sletje dat zich komt aanbieden aan je deur! Dit is Nyree Tom! Nyree!” De ader in Bill zijn nek was opgezwollen van woede. Nog even en die ene langs zijn voorhoofd zou zichtbaar worden. Ik was er zeker van.

“Ze voelde zich slecht en…” Hij liet zijn broer niet uitspreken. “Oh dus je dacht ik kruip met haar tussen de lakens en alles is opgelost!” “Neen, dat dacht ik niet! Je luistert ook nooit! Laat me dan uitspreken. Je wilt het gewoon niet begrijpen!” Tom zijn handen zwaaiden door de lucht.

De woorden die ze naar elkaar gooiden deden zo’n pijn dat ik niet eens kon zeggen wat ik zelf voelde. “Hoe kan ik dit nou begrijpen Tom? Je hebt seks gehad met haar! Welk goed excuus heb je daar voor?!”

Als blikken konden doden lag Tom nu al morsdood op de grond. Bill spuwde zijn haat voor hem door de hele kamer. De negatieve sfeer voelde zwaar aan en kroop tot diep in je lichaam.