OO5

Met een plof liet Camilla zich op haar bed vallen. Haar voeten waren gebroken en haar zwarte haren plakte tegen haar voorhoofd. Ze gunde een blik op de klok en zuchtte. Het was elf uur s'avonds, en eindelijk was haar dag aan haar einde gekomen. De hele dag had ze heen en weer gelopen tussen de keuken, bibliotheek en tuin en Nicholas. God, wat had die knul veel te vragen. In haar hoofd ging Camilla langs alle vragen die haar minimaal drie keer waren gesteld. 'Wil je even dat boek hallen, ik heb het nodig.' Of 'Camilla! Waar is mijn lunch!' maar het ergste was nog wel: 'Camilla ga Ken even halen.' Die hond, die vervloekte hond, die haar bijna de fontein had ingesleurd en veel te hard rende. Ze hoorde een zacht gefluister van het bed naast haar. Aan de linkerkant van haar bed lag Daniel en aan de andere kant Leva.
'Cam? Ben jij dat?' hoorde ze de stem van Daniel vragen.
'Ja, nog niet aan het slapen?' antwoordde ze.
'Nee, we waren aan het wachten op jouw. We dachten dat je wel eerder terug zou komen. Maar toen Mevrouw Biggens kwam en zei dat het ligt uit moest, hebben we gewacht.' vertelde Leva.
'Wees blij dat jullie konden slapen. Na eindelijk meneer de prins in bed gekregen te hebben, moest ik nog melk voor hem halen en een boek wat helemaal achter in de bieb stond!' zei Camilla. Er was een kleine geïrriteerde toon in haar stem te horen.
'Cam, weet je hoe blij je moet zijn met deze plicht? Er zouden miljoenen meisjes iemand vermoorden om alleen maar met de prins om te gaan.' zei Daniel.
'Ja, dat heb ik gemerkt.' fluisterde ze. Ze dacht na aan de "dreiging" van Rosalyn en de kwade blikken die ze van haar en Jenna had gekregen de rest van de dag.
'Hoezo?' vroeg Leva. Camilla maakte een weg wuivend gebaar, wat ze waarschijnlijk geeneens konden zien in het donker.
'Laat maar, lang verhaal.' zei ze.
'Maar vertel hoe het verder was. Er moet toch wel iets leuks aan zijn?' vroeg Daniel. Camilla haalde haar schouders op en trok het dekbed over zich. Ze had geen puf meer om haar nachtjapon aan te trekken en liet het maar zo. Haar schoenen kwam met een kleine plof naast het bed.
'Ja, hoe is de prins?' vroeg Leva.
'Hoe zou ik het leggen de prins... is geweldig.' zei Camilla met een zucht.