WS ~ 33

(Bill)

De stoep van het hotel was vol gestouwd met fans en paparazzi. “Oh mijn god,” hoorde ik Nyree achter me fluisteren. Het klonk verschrikkelijk bang. Mijn maag keerde. Ik keek naar Michael die de fans op een afstand hield en liet mijn ogen naar Nyree rollen. Hij knikte en greep haar bij haar schouder. Ze keek verdwaald om haar heen, alsof ze geen idee had wat er gebeurde en liet zich gewillig door de massa naar binnen duwen. Daar was het veilig, dat wist ze.

Met mijn gedachten bij Nyree deelde ik een paar handtekeningen uit en baanden we ons een weg naar binnen. “Is alles wel goed met Nyree?” vroeg Georg toen we binnenkwamen en ik haar niet kon vinden. “Geen idee, ze was best overweldigd volgens mij,” “Hoe zou je zelf zijn?” mompelde hij. Hij had een vreemde ondertoon in zijn stem. Medelijden denk ik.

“Silke heeft Nyree naar haar kamer gebracht. Ze slaapt bij Tom als dat oké is voor jullie?” Ik knikte en zwaaide met mijn hand als antwoord op Michael zijn vraag. Tom kwam net op me afgestapt. “Nyree slaapt bij jou.” Hij knikte. “Ze was bang, ik kon het zien in haar ogen.” Ik slikte.

Ik strompelde achter Tom aan om te kijken hoe het met haar was. We zeiden niets toen we in de lift stapten. Wat moesten we zeggen? Dat we wel wisten dat het een slecht idee was geweest? Tom dacht hetzelfde, dat wist ik gewoon.
“Nyree?” Tom klopte op de deur. De deur zwaaide verrassend snel open. Haar warme lach gaf me een schokkend gevoel. “Is alles oké?” vroeg ik terwijl we naar binnen liepen. “Ja tuurlijk, waarom zou het niet oké zijn?” “Je leek nogal overweldigd.”

Ze drentelde naar het raam en staarde naar buiten. “Dat was ik ook! Djeez heb je al die mensen buiten gezien!? Ongelooflijk! Ik bedoel: Simone had me gewaarschuwd, maar dit had ik me nooit kunnen voorstellen!”