005~

Cesc Fabregas

12 juli 2010

“Kijk eens wat vrolijker, we hebben het WK gewonnen!” zei Gerard en hij gaf me een stoot tegen mijn arm. “Ja ja.” Mompelde ik en ik schonk hem een fake grijns. “Kom op zeg, alsof ik daar intrap.” Zei Gerard en hij kwam naast me zitten. “Het was te proberen.” Zei ik en ik haalde mijn schouders op. “Oke wat is er aan de hand. We zijn wereld kampioen geworden, dat is waar elk jongentje van droomt. En jij, jij zit hier maar als een halve gare imbeciel voor je uit te staren.” Zei Gerard. “Ik kan toch niet gewoon feest gaan vieren? Nia ligt in coma, hoe kan ik nou vrolijk gaan doen?” Vroeg ik verbaasd. “Cesc luister nou eens. Denk jij dat nou echt dat Nia zou willen dat jij er zo bij zit? Dat jij geen lol meer hebt?” zei Gerard. “Ja nou eh.” Mompelde ik. “Dat bedoel ik dus. Nia wil niet dat jij ongelukkig bent, ze wilt dat je vrolijk bent, dat je verder gaat met je leven.” Zei Gerard. “Ja maar!” begon ik maar Gerard onderbrak me. “Niks ja maar. Je weet dat het zo is, dus probeer in elk geval gelukkig te zijn.” Zei hij en hij stond op. Hij gaf me een flesje bier en keek me met een grijns aan. “Kom op, dit is een speciaal moment. Vier feest, wees blij. Gun jezelf eens wat plezier.” Zei Gerard. Ik nam een slokje van mijn biertje en keek Gerard aan. “Ik zal vandaag feest vieren.” Zei ik met een glimlach en ik stond op. “Zo wil ik het horen!” Zei Gerard en hij trok me mee naar de rest van het team. Ik zal plezier maken, plezier voor Nia.