{Narnia}When 2 enemies fall in love[Part One hundred and twenty-eight.]

De rest zat gewoon toe te kijken.’Ehm,sorry,’zei Selena en werd rood.Lucy stootte Gabrielle aan met een blik van “We hebben hen goed gekoppeld” ‘Score,Peet! Zal ik maar zeggen,’zei Edmund en toen hij de blik van Caspian vasthad barstten ze in lachen uit.’Laat hen maar doen,’zei Bella,ookal moest ze toch ook wel glimlachen.Opeens kwam Susan op een idee.’Hé,’vroeg ze enthousiast,’Alex,heb jij een zwaard?’’Ja,’zei hij verbaasd,’Ja.Een Andalusiaans zwaard wel te verstaan..’’Bah,’zei Caspian en trok zijn neus op,’Zo’n rotding.’’Ja,’zei Susan,’Weet je.Onze zwaarden zijn door dwergen gesmeden die het veel beter kunnen dan zo’n smid.We kunnen nu wel bij de Zeven Broers,rode dwergen langsgaan.Zij zijn geweldig in het smeden van metaal.’’Oh,oké dan,’zei Alex enthousiast.’Ja!Dat doen we!’zei Lucy,’Ik heb hen al lang niet meer gezien.’En dus zo gezegd zo gedaan.Ze gingen het bos in met Caspian voorop.Hij was diegene die de plek hetbeste wist te vinden.Sinds de eerste keer dat hij er was geweest,was hij de weg nooit vergeten.’Hé,’Alex zorgde dat hij naast Raven kwam te lopen,’Hoe deed je dat?Dat in een draak veranderen?’’O,’Raven keek hem aan,’Het is mijn gave.’’Cool,’zei Alex glimlachend.’Vind je dat echt?’’Ja.’’De meeste mensen schrikt het af,’zei Raven eerlijk.’Het is misschien dan ook angstaanjagend een draak te zien,’zei Alex,’Maar het is cool.’’Dat vinden jòngens;’zei Raven grijnsend,’Daarom heb ik ook meer jongens als vrienden,weetje.Zij vinden het niet erg.Er zijn maar een paar meisjes die ermee kunnen leven zoals Susan,Lucy,Bella,Selena en Gabrielle.’’Dat is dom,’zei Alex serieus,’Ik bedoel.Je moet iemand toch béter leren kennen voor je die persoon verafschuwd.’Raven knikte tot er een erg stil geruis klonk.Selena sprong bijna een hele meter in de lucht en wees naar de struiken.’Daar!Die struik bewoog!Ik hoorde geritsel!’Iedereen staarde haar aan en moest moeite doen niet te gaan lachen.’Ik maak geen grapje!’zei Selena,’Ik hòòrde iets.Ik ben niet gestoord.’’Hé Sel,’zei Bella sussend,’Het zal wel een vogel geweest zijn,niets om je druk om te maken.’’Neen!’zei Selena koppig,’Het klonk anders.’’Selena,’zei Caspian,’Het is niets gevaarlijk.’’Wie zegt dat!’zei ze bang,’Ik hoorde iets.’’Niets gevaarlijk!’herhaalde Caspian die zijn geduld was aan het verliezen en liep door.De rest volgde maar Selena staarde hem kwaad aan.Na een tijdje kwamen ze op een plek waar een grote,platte en brede steen lag.Caspian stampte erop met zijn voet.’Wij zijn het hoor,willen jullie alsjeblieft opendoen?’