3

Oke. We hadden iets groots verwacht, maar een kasteel?! Het is niet vergeleken onze eigen boshutjes thuis.

Aangekomen moeten we naar een man, nouja man! Het isgewoon een half-reus. Met open mond sta ik toe te kijken hoe hij alle nieuwe kinderen bij elkaar roept. We gaan met z’n alle in bootjes. In mijn bootje zitten Seth, Embry en Quil. De rest is verdeeld. Ik zie hoe een ander kindje die ik niet ken iemand anders uit het bootje probeert te duwen, ik grinnik. Het voelt net alsof je in een sprookje komt als je naar het kasteel kijkt. Als we gearriveerd zijn moeten we wachten bij een deur waar een heks ons uitlegt over de afdelingen. Mam had mij al trots verteld dat ze in Ravenklauw zat. Mij maakt het niet zo uit, ze had ook verteld over Zwadderich allemaal slechte tovernaars hadden. Stiekem vond ik slechte dingen wel cool maar of ik op dit gebied daar nou zo over moest denken.
Dan gaat de deur open en lopen we naar binnen, een oude man verwelkomt ons. ‘als ik je naam roep, kom je naar voren, ga je zitten en dan sorteert de hoed je bij een afdeling.’ Ik kijk om me heen en zie veel kinderen kijken naar ons. We zijn misschien ook wel iets wat anders, ik bedoel we zijn allemaal getint en de jongens zijn bijna ongezond gespierd voor hun leeftijd, de reden dat heel wat meisjes met open mond toekijken en mislukte verleidende blikken gaven. Geïrriteerd kijk ik naar voren en zie hoe een aantal kinderen worden ingedeeld. ‘Ashley Call!’ Als een meisje naar Paul knipoogt irriteer ik me alleen maar meer, ik word zachtjes in mijn arm geknepen en zie dat Leah een gebaar maakt dat ik moet. Een beetje zenuwachtig loop ik naar voren en ga op de kruk zitten, ik voel hoe de hoed op mijn hoofd word gezet en begint te praten: ‘slim ben je zeker en gemeen! Gemener dan de rest van je familie, onzekerheid zit er ook in, je bent halfbloed maar ik denk dat je het toch wel goed zal doen in… ZWADDERICH!’ verbaast maar blij kijk ik op en zie dat de tafel van Zwadderich toch voor me klappen. Ik loop naar de tafel en kijk naar Embry die toch niet heel erg blij is met mijn indeling, ik haal mijn schouders op en kijk naar een meisje die voor me zit. Ze steekt haar hand uit en noemt haar naam: Naglaya. ‘Ashley’ glimlach ik terug. Ik concentreer me weer op de sortering.