One of those days

Lief dagboek,


Vanmiddag na school ga ik jagen, zodat ik morgen goed ben voorberijd. Ik durfde haar geen nee te zeggen. Misschien dat ze minder achterdochtig wordt als ik nu wat “normaler” doe. Nee zeggen was sowiso geen optie, ik bedoel, ik die nee zegt tegen een avond uit, daarmee zou ik echt problemen krijgen, waarmee ik rare opmerkingen van vriendinnen bedoel, vooral Stacy. Alsof ik vandaag niet genoeg rare reacties ga krijgen. Het weerbericht voorspelde voor vandaag weer een zonnige dag en als ik nu naar buiten kijk lijkt het erop dat hij voor eens gelijk krijgt, wat een uitzondering is. Vroeger (voor ik veranderde) keek ik nooit het weer. Niet dat ik er nu veel aan heb, ik heb geen idee wie dat weer onderzoekt onderzoekt ofzo, maar hij of zij bakt er niets van. Het zou me niks verbazen als ze die presentator daar neerzetten en hem zeggen er een leuk verhaal op te hangen en dan de volgende dag maar te zien hoeveel hij goed heeft gegokt. Maar sinds ik zo afhankelijk ben geworden van het weer kijk ik toch altijd het acht uur journaal met mijn ouders mee. De eerste keer keken ze me wel vreemd aan. Meestal vluchtte ik naar mijn kamer zodra het journaal begon, maarja…
Hoe dan ook, het is stralend weer en ik heb hier mijn muts, zonnebril en handschoenen klaar liggen om niet verbrand te worden. Hopelijk kan ik zo onopgemerkt mogelijk naar binnen, om Stacy te ontwijken.
Wish me luck, with everything.

Liefs Luna