002

Mary Bendué

Verweer tegen zwarte kunsten was klaar en gelukkig was dat ook de laatste les voor vandaag. "Ga je mee naar de leerlingenkamer?" Vraagt Hermione. Ik schud me hoofd. "Nee, ik ga nog even naar de bibliotheek." Ze knikt en loop samen met Harry en Ron weg. Opweg naar de bibliotheek zie ik Draco lopen. "Draco!" Roep ik. Hij draait zich om. "Wat zei ik nou over het zeggen van mijn naam." "Wat moet ik anders zeggen?" "Niets, helemaal niets." Ik zucht. "Je moet me echt helpen met het project." "Zoals ik deze morgen al zei, ik heb het druk." "Met?" "Dat gaat jou helemaal niets aan." "Is het waar dat je een doodsdoener bent?" Hij kijkt me boos aan en duwt me ruw tegen de muur. "Van wie heb je dat gehoord?!" "Niemand." Piep ik. "Zeker van die rot Potter." "Houd je mond over Harry." Hij duwt me nog harder tegen de muur aan. "Je doet me pijn." "Mary waarom wil je dan ook alles weten?" "Mary?" "Ja, dat is je naam toch?" "Ja, maar normaal-" "Houd je mond."

Nog steeds na bevend zit ik in de bibliotheek. Hij had me los gelaten en was daarna weg gelopen. "Lukt het een beetje?" Hermione komt naast me zitten en schuift het boek iets verder naar haar toe. "Ja, wat kom je doen?" "Hetzelfde als jij, werken aan het project." "Gezellig." Ze glimlacht. "Mag ik ook dit boek gebruiken?" Ik knik. "Harry vroeg trouwens aan mij of ik wou vragen hoelaat je hem gaat helpen." "Oh, helemaal vergeten!" Ze grinnikt. "Hoe kan je een afspraak met Harry nou vergeten." "Hermione." Kreun ik. "Ja, ja. Je vind hem niet leuk." Ik grijns. "Inderdaad." "En toch zouden jullie heel leuk samen zijn." Ik pak het boek en tik hem zachtjes tegen haar hoofd. "Je bent echt onuitstaanbaar mevrouw Granger." Ik sta op. "Waar ga je heen?" "Harry natuurlijk." Ik loop de bibliotheek uit om naar Harry te gaan, denkend aan wat Hermione zei over Harry en mij.