Sorteren

Draco zat weer naar Daisy te kijken, ook leek de jongen naast hem zijn aandacht te trekken.
"je kent het gezegde, houd je vrienden dichtbij en je vijanden nog dichter. Hier gaat dat denk ik wel op."
"Weet jij wie dat is? Vroeg hij opeens. "Hoe zou ik dat moeten weten, ik kom uit de dreuzelwereld." "je gebruikt nu al de juiste term, erg goed, en dank je. En zijn naam is Harry Potter, moet je straks even kijken."
Hij liep op hem af en ik vroeg me af wat er zou gebeuren.
Ik kon er niks van horen maar aan hun houding te zien had Draco de verkeerde woordkeuze gemaakt.een vrouw liep op ons af en maande ons tot stilte.
Ze leek erg streng en droeg een groen gewaad.
Ze vertelde wat, alleen kon ik mijn gedachten er niet bij houden. De deuren gingen open en allemaal liepen we naar binnen. Daisy stond ergens achteraan met Potter.
Daar stonden we dan, allemaal in de rij, wachtend op onze beurt.
Veel namen hoorde ik voorbijgaan. Maar een paar bleven hangen. Harry Potter, Ron Wemel, Hermelien Griffel, Marcel Lubbermans in Griffoendor.
Draco Malfidus, korzel, kwast, Patty Park in Zwadderig, de rest interesseerde me niet. Daisy was aan de beurt, langzaam en nerveus liep ze naar voren.
"mmmh, een halfbloed, slim, aardig, niet snel bang, groot doorzettingsvermogen, Griffoendor!"
Ik liep al naar voren, ik was toch de volgende. Ik nam plaats op de kruk en de vieze gore hoed werd op mijn hoofd gezet.
"Wat hebben we hier, een volbloed. Erg sluw, slim genoeg om de magisch beveiligde gegevens te vinden. Je doel heiligt de middelen en erg ambitieus, geen twijfel, Zwadderig!"
Dat was dat, ik liep elegant naar de tafel van Zwadderig. Ik nam plaats naast Draco. Nog een aantal volgde. De oude man in het midden stond op en stelde iedereen aan de hoge tafel voor.
De personen die mijn aandacht trokken waren Severus Sneep, Krinkel en de conciërge Vilder.
Sneep was ook mijn afdelingshoofd, maar er was iets anders, hij bekeek me alsof ik een crimineel was. Ik keek niet weg, wat denkt hij wel niet. Dat ik een slappeling ben zeker.
Vilder die achterin stond, keek geniepig rond.alsof hij straf wilde uitdelen.
En Krinkel, ik weet niet wat het is, er is gewoon iets met hem wat ik niet kan plaatsen.
Perkamentus sloot zijn toespraak af en eten verscheen op onze borden. Ik at een beetje, ik had geen trek, iets zat me dwars.
Aan de tafel van Griffoendor was het gezellig, Daisy was met Harry en Hermelien in gesprek geraakt en Ron zat te schransen.
Daisy had eindelijk haar plaats gevonden. En ik, ik laat alles los, mijn lot is onvermijdelijk. Opeens stootte Storm me aan en schrok ik uit mijn gedachten op. Draco en Storm gniffelde, en ik wierp hen daarom een boze blik toe.

Eindelijk was iedereen klaar en gingen we naar onze leerlingenkamer, de kerkers voor ons. We daalden de trappen af. Het leek eeuwen te duren.
Eindelijk aangekomen verbaasde ik me over hoe chic het eruit zag. maar wel rilde ik ,het was koud.
Snel liep ik verder, overal keek ik waar ik zou gaan slapen.
eindelijk vond ik mijn naam. ik liep de kamer binnen, er stonden 3 bedden, de andere waren er al.
Ik sliep samen met Storm en Patty, dus erg gezellig, maar het is beter om met 1 oog open te slapen. je weet nooit wat er anders zou gebeuren.
misschien wel de dood, wie weet.
Snel erna viel ik in slaap.