[14] My Boring Life

biep! biep! biep! hoorde ik zachtjes naast me. wat was dat irritante ding toch? biep! biep! biep! hoorde ik opeens harder.
ik merkte opeens dat dat mijn alarm was. ik had mijn wekker op mijn telefoon en als hij niet zo irritant en hard klonk dan zou ik zo door slapen. ik zette hem uit en gaapte. het was al 7uur, en jennifer en lisette sliepen nog. meestal was lisette als eerst wakker maar vandaag blijkbaar niet.
'wakker worden' zei ik rustig en ging op mijn bed zitten. 'wakker worden!' riep ik nu hard. en kwam een gekreun uit het bed van jennifer. 'het is 7 uur dus wakker worden slaapkopjes' ik liep de badkamer in en trok mijn uniform aan en na ongeveer een kwartier voor de spiegel gestaan liep ik er vandaan, de badkamer uit en zag dat lisette al wakker was en omgekleed. ze liep de badkamer en ik hoorde het slot draaien. jennifer zat nog steeds ik bed. ik liep naar haar bed toe en schudde haar heen en weer. 'wakker worden, over 15 minuten gaan we ontbijten. en we laten jou hier liggen als je niet mee komt, het is dan niet onze schuld als je te laat bent. weer kreunde ze en gooide toen het deken van zich af en stond op.

aan de tafel ontbeten we met zijn allen. in de ochtend was het meestal stil bij ons omdat we niet echt ochtend mensen waren, we waren meestal chagrijnig. het was de gewone ochtend en het was stil op het gekauw van ons na, en het geluid van de mensen om ons heen.

de lessen begonnen weer en ik en lisette liepen naar toverdranken.
we moesten iets maken maar ik had niet echt opgelet, gelukkig vertelde lisette me alles wat ik moest doen. ik speelde een beetje met verschillende vloeistoffen en gooide de ene bij de ander. 'nee, nee, nee, dat doe je niet nu bella anders!'- boem. lisette waarschuwde me net iets te laat. mijn toverdrank explodeerde. de hele klas keek ons aan. 'oeps' fluisterde ik en probeerde zo onschuldig mogelijk te kijken. 'annabella, let de volgende keer op als ik het uitleg' riep de professor.
'ja, zal ik doen' fluisterde ik. ik zat onder donker groen spul. dat had ik maar beter niet moeten doen.
'ieeell!' schreeuwde ik toen het van mijn hoofd af droop. 'ga maar even naar de toilet om het eruit te halen' riep de professor met een vies gezicht. 'ja. dat zal ik wel even doen' zei ik en liep de klas uit. achter me hoorde ik het gegrinnik van de kinderen.
'fijn, heel fijn!' riep ik in mezelf toen ik de gangen door zwierf.
'wow! wat is er met jou gebeurt? 'hoorde ik achter me. ik herkende die stem maar al te goed, en er kwam weer een nieuwe glimlach op mijn gezicht.