Not a realy Malfoy

“Ron, het begint me te vervelen.” Het spelletje met de beans deden we nu al een half uur.
“Ja is goed” en hij draaide zich terug naar de ander.
“Noor mag ik je wat vragen?”
“Ja hoor” Nu was het Hermelien die haar mond opentrok.
“Waarom heb ik je nog nooit op school gezien en waarom heb je geen afdelings label aan je koffer hangen” Ze wees omhoog
Snel keek ik ook op, Daar hed ik geen rekening mee gehouden.
“Omdat ik nu bij Lucius woon en ik van mijn echte vader eindelijk naar school mag gaan. Hij heeft een lange tijd met gezondheids problemen gezeten en nu gaat het al wat beter.”
“Nu opeens?”
“Ja, Lucius heef t er zich mee bemoeid en nu mag ik naar school gaan”
“Ik hoop dat je bij oms komt. Je bent een leukt meid”
“Dankje Harry maar ik ben wel een Malfidus”
En toen was het stil
“Ah mijn geliefde nichtje houd zich bezig met Grifoendors”
“Hou je bek Draco” een hele meute Zwadderaars stonden achter Draco.
“Waarom zou ik, van jou heb ik niets te vrezen hoor. Je bent zielig”
“Kijk eerst zelf es in de spiegel. Je zult verschieten hoor.”
“Whooooooo” klonk het achter hem
“Malfidussen gaan niet met dat” en hij keek naar hermelien “dat soort tuig om”
“Draco hou je mond” en ik stond recht
Voor het eerst had ik dan toch iets van vrienden en dan ging die onozele kwal ze nog eens uitschelde. Dat was de druppel. Snel trok ik mijn toverstok en hield hem tegen zijn schouder. Zijn gezicht veranderde angstig.
“Tarantallegra” Draco begon metteen te dansen.
Korzel en Kwast hiepen hem de coupée uit, al klungelend maar iets anders had je ook niet van hen verwacht.
Met een zelf voldane grijns ging ik zitten na de coupée gesloten te hebben en mijn stok terug in mijn mouw gestoken te hebben. De andere keken me verbaasd aan.
“Eigen schul, dikke buld alleen zullen het hier blaren zijn”