Het interesseert me niet.

Snap je het dan nog niet?
Snapt ze dan niet hoe erg ze me irriteert? Hoe gestoord ik word van haar brede lach als ze over een ‘grappig’ onderwerp praat. Hoe ze altijd aan me hangt. Hoe ze me altijd moet lastigvallen met haar problemen. Hoe ze me altijd om raad vraagt omdat ze verliefd is op hem. Snapt ze niet dat ik haar op dit moment het liefst wil neerknallen?
Ziet ze niet hoe ik reageer? Is ze blind of zo!? Dat zou te gek zijn, ze moet toch íets opvangen? Soms zie ik haar onzekere blik als ze naast Claire staat - dat is trouwens een van de twee vriendinnen die ze in haar klas heeft, sinds ik naar een andere klas ben gegaan - ze is bang dat ze Claire kwijtraakt. Ik snap ook niet waarom ze nog steeds met die Claire omgaat. Ze hebben al vaak genoeg ruzie gehad, over waarom ze bepaalde dingen tegen elkaar zeggen of hoe ze tegen elkaar doen, en nog steeds gaan ze met elkaar om. Wat heeft dat kind, verdomme! En dan altijd, als ze ruzie heeft met Claire, komt ze naar mij toe: ‘wat kan ik hierop antwoorden?’
Heeft dat kind stront in haar ogen? Ziet en hoort ze niet hoe bot ik reageer? Hoe ze uit haar ogen kijkt, hoe ze met haar familie omgaat, hoe ze me altijd blijft vertellen hoe schattig haar broertje wel niet is. Ik erger me er ongelooflijk aan! En dan komen zeiken dat haar moeder haar vijf jaar geleden een keer heeft geslagen: het boeit me gewoonweg niet meer! Claire en ik hebben toen nog geprobeerd haar ermee te helpen, maar nee, ze doet er niks mee.
Stom kind. Snapt ze het dan nog niet? Haar problemen interesseren me niet. Het interesseert me geen bal dat ze geen raad weet met die jongen. Ze luistert ook nooit naar mij als ik iets te vertellen heb, of raad nodig heb. Waarom zou ik haar in godsnaam dan wel helpen? Wat boeit het mij nou? Wat boeit mij het dat je het niet leuk vindt dat mensen je ‘rijk’ noemen omdat je zomaar, zonder reden, een Nintendo DS krijgt en in een kast van een huis in het duurste deel van onze stad woont? Het maakt me allemaal geen bal uit! Schei toch uit, en rot op. Ik heb geen zin meer om moeite te doen door naar jou te luisteren en advies te geven voor elk klein probleempje.