Hoofdstuk 7

Hij weet het. Harry weet het an Ron en dat andere meisje. Dus klopte mijn conclusie wel. Ik hield de tranen nog net binnen. Hermelien keek me begripvol aan. Nog geen halfuur geleden hadden we het precies het zelfde probleem gehad.
Ik had de hele reis niks gezegd. Ik hield me stil bang om iets verkeerds te zeggen. 'Goed' dacht ik bij mezelf, 'Je moet je niet zo aanstellen dit worden de zorgen voor morgen'. Ik verbaasde me meteen dat ik me beter voelde. Ik liep opgewekt uit de koets richting het mooiste kasteel op aarde, Zweinstein.
Ik keek nog goed om me heen totdat ik een worsteling tussen Malfidus en Ron zag. Ik liep erheen en zag hoe Malfidus Ron sloeg. Het meisje had nog een woordenwisseling met Malfidus en rende naar Ron. Ze probeerde hem omhoog te trekken, maar het lukte niet. "Hey, lukt het?" riep ik naar haar. "Nee, Draco heeft hem geslagen en nou bloed hij, maar ik krijg hem niet overeind." zei ze met een hulpeloos gezicht. "Ik help je wel even."
Ze keek me dankbaar aan.
"Ik ben trouwens Annabel"
"Ik heet Amber" kreeg ik als antwoord terug.
"Het is denk ik handig als we hem naar de ziekenzaal brengen." stelde ik voor.
"New glaabt wel." mompelde Ron. "Ja, nou volgens mij is jou idee beter dan dat van Ron" zei Amber.
We liepen met een kreupele Ron richting het kasteel.