8. Toekomst

De tijd vloog voorbij en het was nou al een jaar gelden sinds mijn ‘geboorte’.
Bella was nu ook een vampier en had een dochter met Edward gekregen, Renesmee. Bella is nu net vier maanden een vampier en nu kwam de Volturi achter ons aan omdat ze dachten dat Renesmee een onsterfelijk kind was. Edward en Carlisle zijn nu aan het wachten op het open veld waar Alice de Volturi aan zag komen. Carlisle wou mij het liefste tijdens het gevecht weg hebben, omdat hij te bang was dat ze mij zouden meenemen. Maar ik heb belooft dat als het fout gaat ik wegren in mijn ‘Pauze’ stand. Edward had Bella’s gedachten nooit kunnen horen en dat kwam doordat ze een ‘Schild’ was, gelukstreffer. Het hele huis zat vol met vampiers, getuigen. Morgen zouden we ons allemaal opstellen klaar voor het gevecht, waarin mijn gave heel handig zou zijn. De sterkste zouden mij aanraken en iedereen verslaan in mijn ‘Pauze’ stand. Esmé was net gebeld door Carlisle dat iedereen moest komen voor de opstelling. Toen ik bij de open plek aankwam ging ik naast Garret staan op de voorste rij, Carlisle wou dit niet maar hier zo stonden de sterkste vampiers. Toen de Aro Edwards gedachten had gelezen kon hij niet stoppen met mij aan te kijken, wou hij zo graag dat ik bij hem kwam? Dacht het niet. Toen ik zag dat Jane als wou aanvallen wou ik net de tijd stoppen maar Bella had haar schild beschermend om ons heen geslagen. Toen Aro, Caius en Marcus gingen ‘bespreken’ omhelsde iedereen zijn geliefde, dit was het dan. Het gevecht zou zo beginnen. Ik zou er alles aan doen om ons allemaal te beschermen. Ik had geen geliefde om te omhelzen en gedag te zeggen, het was alleen ik zoals het altijd al was geweest. Zonder dat ik het merkte raakte Carlisle mijn schouder aan voordat ik zachtjes ‘stop’ fluisterde. ‘Isla’ ik schrok op in mijn ‘Pauze’ wereld. Ik stopte de tijd niet alleen om grappen uit te halen, maar ook voor tijd voor mezelf. Ik baalde ervan dat Carlisle zag wat ik wou doen, want ik wou echt even alleen nadenken. ‘Carlisle, waarom heb je me aangeraakt?’ vroeg ik. ‘Je moet niet denken dat niemand van je houd omdat je geen partner heb, je hebt ook ons nog Isla, je familie.’ Vertelde hij. ‘Dat weet ik Carlisle maar ik wou gewoon even nadenken, dus als je mee zo niet wilt aanraken als ik terug ga zou ik dat erg waarderen’ zei ik. ‘Natuurlijk Isla, maar niet te lang graag want we willen ook nog oplossingen bedenken’ zei hij. Ik knikte. Carlisle ging weer naast Esmé staan en snel fluisterde ik ‘verder’ en daarna meteen ‘stop’. Eindelijk rust voor mezelf, bedenken wat ik hierna ga doen. Ik heb al een idee. Snel fluisterde ik ‘verder’ en ging iedereen daar met knuffelen van elkaar. Ik ergerde me aan de blik in Jane’s ogen dat ik me concentreerde op haar verleden om haar te pesten. Ze had heel veel meegemaakt in haar mensenleven, maar het ergste moment was dat zij en haar broer Alec als heksen werden gezien en net voordat ze op de brandstapel gingen werden ze gebeten door Aro. Ik liet haar de kwelling weer zien die ze had van de pijn van de transformatie en ze kromp in elkaar. Edward kwam naar me toe ‘Isla, dat is genoeg’. Ik keek hem boos aan en dacht: Laat me haar gewoon pesten je weet zelf dat ze Bella probeert aan te vallen met haar gave. ‘Dat klopt maar dit is wel genoeg’ zei hij. Ik word ook echt helemaal gek van hem, ik wou dat Alice hier was. Ze was mijn beste vriendin. Waarom had ze me niet meegenomen?! Toen ik dat dacht kwam Alice uit de bosjes lopen met haar getuigen. Terwijl haar getuigen het woord hadden omhelsde ze me. Ik had haar gemist en ik zou haar straks ook gaan missen als dit alles voorbij is. Want dan ga ik mijn eigen weg.