4.2 Natuur

Alice zei:'Bella is naar de Weerwolven gegaan.'
Alice raatelde maar door, maar ik hoorde niks meer.
Ik liet de telefoon uit mijn handen vallen en ik kon het niet begrijpen.
Jasper en Emmett hadden het ook gehoord en keken bezorgd naar mij.
Ik voelde mijn lichaam als steen worden. Ze was bij de weerwolven, die losgeslagen honden!

Jasper wilde mij kalmeren maar dat lukte niet. IK was te boos. Nee verbetering ik ben woedent! Emmett zei:'Uuhhh...... Edward zullen we... een hert gaan pakken. IK zei:'Tuurlijk Emmett, Bella is bij die idioten, die losgeslagen honden. DIe haar kunnen vermorden! Dan ga ik toch niet aan eten denken? Ik ga naar Bella!' Ik rende snel naar huis. het is er wel een stuk hier vandaan maar als ik hard ren moet ik er binnen 5 minuten zijn. IK hoorde Emmett en jasper roepen:'Edward, Alice zal wel al een plan hebben bedacht blijf nu hier!'
ik hoorde ze niet meer zo goed roepen, want ik kan als snelste rennen en nu ga ik nog sneller wat ik ooit heb gedaan. Voor een reden: Ik moet naar Bella wat ik ook moet doen. Eigelijk vond ik het niet leuk als ik zo stom had gedaan tegen ze, maar ik heb nu meer dingen om over na te denken.
Ik was al bijna in Forks aan gekomen.

In Forks.

Daar stond ik voor de grens van de ( Wolven en de vapiers ) Een klein stemmetje in me zei:'Steek de grens over en ga naar Bella hoezo ben je anders hier naartoe gerend. Ga kijken als ze veilig is!