3. School

Ik zat op mijn rolstoelmotor onderweg naar school. Tia had me de weg uitlegt en het was niet ver van huis. En zoals ik al verwachte was dat iedereen naar me keek toen ik de parkeerplaats opreed. Ik zette mijn motor bij de andere motors en reed door naar de administratie. En jahoor de balie was weer te hoog voor mij met mijn rolstoel. Ik legde mijn armen op de balie en trok mezelf op, dit kon ik niet lang volhouden maar lang genoeg om de aandacht van de vrouw achter de balie te trekken. ‘Hallo?’ vroeg ik en de vrouw draaide zich om. Ik zakt terug in mijn rolstoel en de vrouw kwam achter de balie vandaan. ‘Hallo, jij bent zeker Isla Summers?’ vroeg de vrouw ‘Inderdaad dat ben ik’ antwoorde ik. ‘Welkom op Forks Highschool! Hier is je rooster en je kluissleutel en dit formulier moet je door elke leraar laten tekenen.’ zei ze. ‘Dankuwel’ zei ik en ik rolde weg. Mijn eerste les was Wiskunde en daar waren de tafels ook weer te hoog. Ik liet mijn formulier tekenen en rolde naar een plaatsje achterin. Ik keek naar de hoogte van de stoel en mijn rolstoel, dat haalde ik toch wel? Ik legde mijn armen op de tafel en trok mezelf op, zo kwam ik op de kruk terecht zonder eraf te vallen. ‘Dat is knap van je’ zei het meisje met zwart piek haar dat naast me zat. ‘Dankje, ik ben Isla Summers’ en ik gaf haar een hand. ‘Ik ben Alice Cullen’ zei ze toen ze mijn hand aanpakte, haar hand was ijskoud. ‘Als ik het vragen mag, wat is er met jou gebeurt?’ vroeg Alice ‘Ik heb een auto ongeluk gehad met mijn ouders en zusje’ vertelde ik ‘O, het spijt me, hoe gaat het met je familie?’ vroeg ze. ‘Overleden, ik woon nu bij mijn tante’ zei ik. ‘Het spijt me dat ik het vroeg’ zei Alice. ‘Maakt niet uit, ik kan het niet eeuwig voor me houden’ zei ik. Toen de bel ging was het pauze. ‘Wil je bij mij en mijn familie komen zitten Isla?’ vroeg Alice.
‘Tuurlijk’ antwoorde ik. Samen liepen we naar de tafel in de hoek, nou liepen Alice liep en ik rolde. Alice schoof een stoel voor me weg zodat ik mijn rolstoel kon neerzetten. ‘Jongens dit is Isla’ vertelde Alice tegen iedereen. ‘Isla dit zijn: Emmett en Rosalie, Edward en Bella en Jasper’ zei Alice. Ik knikte naar iedereen. Alice ging naast Jasper zitten en pakt zijn hand vast. Leuk, ik zat aan een stelletjes tafel. Edward grinnikte, waarom? Niemand had toch iets gezegd? Gelukkig waren het niet meelevende mensen, want daar heb ik een hekel aan. In deze mensen zie ik wel vrienden, ze zien er wel erg aardig uit. Ze zijn ook mooi maar dat maakt voor mij nooit iets uit, want het gaat om de binnenkant. Gelukkig vragen ze ook niet wat er met me is gebeurd, want ik wil het niet steeds opnieuw uitleggen. Pff, hopelijk gaat dat jaar snel om want ik ben het nu al zat om niet te kunnen lopen. De dag ging snel om en bij elke les zat ik wel bij een Cullen in de klas. Alleen zat ik met gym bij Bella, ik moest natuurlijk aan de zijlijn meekijken. Bella kan er echt helemaal niets van, ze gingen vandaag badmintonnen en ze heeft iedereen met haar racket geslagen. Op dat moment was ik blij dat ik niet meedeed. Toen ik richting huis reed was het rustig, ik kwam thuis en ging aan mijn huiswerk en zo verliep de dag in de nacht.