Bever, lucifer en Quizlet

“Ga je zo slapen lieverd.” Riep mamma bever naar boven. Maar de bever jongen wilde nog niet naar boven. Hij was veel te druk bezig met het lezen van stories. Hij wilde altijd al een keer een story op Quizlet schrijven, maar hij wist nooit waar over. “Sluit nu je computer af, of ik kom naar boven” hoorde het bevertje zijn moeder vanaf de andere kant van de dam roepen. Hij negeerde haar, de story die hij aan het lezen was was gewoon veel te spannend. Toen hoorde hij zijn moeder binnen komen. “Nu is het genoeg, hier die laptop en naar bed”, zij zijn moeder streng.
Met een sacherijnig gezicht ging de bever jongen zijn bed in. “En nu in bed blijven liggen, anders zie je je laptop een week niet meer terug.” waarschuwde zijn moeder hem nog. Daarna verliet ze zijn hol. Waarom moest ze altijd zo zeuren. “Ik wou dat mijn moeder niet altijd zo zeurde en moeilijk deed.” Mompelde hij voor zich zelf uit.
Het volgende dat hij wist was dat er een vreemde man voor hem stond. Hij was helemaal rood en had een false grijns rond zijn mond. “Wie ben jij?” vroeg de bever jongen verwart.
Ik ben Lucifer, zij het rode, gehoornde wezen. “Wat…?” vroeg de bever, slaapdronken. Ik ken vele namen, Lucifer, Satan, de Duivel. Ik ben hier om je wens in te willigen. “Ja, tuurlijk, erg grappig… Nu serieus.” antwoordde de beverjongen sarcastisch.
“Maar ik ben bloed serieus. Lang niet iedereen krijg zo’n kans. Jij wenste een gewillige moeder en ik ben de persoon die je wens kan inwilligen.
“Oke… “ zij de bever jongen. “Bewijs maar”.
De duivel knipt in zijn vingers. “Zo, gebeurd.”
“Echt?” Zij de bever jongen, nu vol bewondering.
“Echt, maar…” waarschuwde de duivel hem “het terug draaien van je wens is onmogelijk.”
Met die woorden was hij verdwenen. Verstijfd van schrik zat de bever jongen daar. Wat moest hij nu? en hoe kon dit?
De bever jongen had die nacht niet veel geslapen, pas ergens in de ochtend viel hij in slaap. Het was dan ook niet zo raar dat hij pas weer wakker werd toen de zon al hoog aan de hemel stond. Hij schrok zich dood, hij had zich totaal voor school verslapen. Toen hij op de klok keek zag hij dat het al twee uur s’middags was. Hij sprong uit bed. “Mam, waarom heb je me niet wakker gemaakt, zoals altijd!”
“Je bent oud genoeg om zelf je wekker te zetten. Kom niet huilend naar mij als je je door je eigen fouten verslaapt.” De bever jongen geloofde zijn oren niet. Hoe kon ze dat op eens allemaal zeggen. Toen herinnerde hij zich de vorige avond weer. Was dat dan allemaal echt geweest? Was de duivel echt bij hem langs gekomen? Hij kon het nog steeds niet geloven.
Toen hij terug kwam van zijn nog korte dagje school en aan zijn moeder vroeg: “Wat eten we vanavond” Antwoordde ze, “kijk maar wat er in de kast staat.” De keukenkastjes waren helemaal leeg. Zijn moeder had vandaag dus blijkbaar ook geen boodschappen gedaan.
Verslagen en hongerig ging hij naar boven. Dit was de ergste dag van zijn leven. Hij had nog nooit ergens zo’n spijt van gehad. Plotseling stond Lucifer weer voor hem. “En, hoe bevalt je wens je? Is het zo geweldig als je had verwacht?”
“Nee, het is vreselijk” antwoordde hij met een trillerige stem.“Alsjeblieft, draai de wens terug.”
“Oke, ik maak een uitzondering voor je,” zij de duivel op een geruststellende toon.
“O, dank je dank je dank je,” zij de bever met een nog trillerige stem.
“Maar daar moet je wel een prijs voor betalen. Ik zal je wens terug draaien, maar neem wel je moeder mee. “
“Wat! Nee, niet doen” schreeuwde de beverjongen nu, maar het was al te laat.
“Is het je nooit verteld? Sluit nooit een deal met de duivel.” Met deze woorden verdween Lucifer. De bever jongen rende naar zijn ouders kamer, waar hij zijn moeders bed leeg aantrof.
“Neeeeee….” hoorde hij iemand schreeuwen. Met een schok schoten zijn ogen open, hij was aan het schreeuwen, in zijn slaap maar was nu klaar wakker. Het was maar een droom… Een hele enge droom, dacht hij bij zichzelf. Maar nu had hij wel een heel goed idee voor zijn Quizlet story.