Hoofdstuk 1 - 8

De bel luidde voor het derde uur. Twee weken na onze ontmoeting. Ik haastte me naar mijn kluisje om mijn boeken van het vorige uur op te bergen maar toen ik het deurtje open trok viel alles eruit. Zuchtend zakte ik door mijn knieën om ze op te rapen.
‘Misschien tijd om je kluisje op te ruimen?’ werd er achter me gegrinnikt.
Geïrriteerd keek ik om, om te zien wie er deze keer probeerde grappig te zijn. Warme rillingen stroomden over mijn rug en een netje vol vlinders ontsnapte in mijn buik.
Liam stond met een grote grijns op zijn gezicht naar de boeken en papieren op de vloer te kijken.
Hij zag er zoals gewoonlijk oogverblindend uit in zijn strakke zwarte T-shirt, zijn gouden haar dat alle kanten uit stond en zijn helder groene ogen die me speels aankeken.
Ik wierp hem een kwade blik toe waardoor hij in de lach schoot. Hij hurkte naast me neer, pakte de laatste boeken van de grond en legde ze op de stapel in mijn handen.
‘Bedankt.’ mompelde ik.
‘Geen probleem.’ Hij keek me onderzoekend aan maar in zijn ogen stond nog altijd een speelse twinkeling. ‘Welke les heb je nu?’
‘Geschiedenis.’ Verzuchtte ik me. ‘Jij?’
‘Zelfde.’ Zei hij terwijl hij mijn kluisje dicht drukte.
Meteen ontstond er een oorverdovend gerommel. Met grote ogen keek ik naar het ding.
‘Dat los ik later wel weer op.’ Zei ik snel.
Hij liep lachtent met me mee naar onze volgende les.