Hoofdstuk 59.

Chaz p.o.v
Vandaag zouden we Denise ophalen om naar het strand te gaan. "Chaz, ben je klaar?" riep Ryan. "ja, ik kom" zei ik en ik liep naar buiten. Ik stapte in Justin's auto en we reden weg. Roy, Stan en Laura konden niet komen omdat ze naar een wedstrijd moesten en Denise wilde niet dat ze die wedstrijd voor haar wilde verzetten. We reden naar het ziekenhuis. Toen we daar aankwamen stond Alice al klaar met Denise. "ze moet om 7 uur weer terug zijn, als ze niet om 7 uur terug is hebben we een probleem, hier heb je mijn nummer voor als jullie eerder terug komen" zei Alice. "oke, we zullen rond kwart voor 7 weg rijden" zei Justin. "veel plezier" zei Alice nog en toen reden we weg. "heb je er zin in?" vroeg Christian aan Denise. "heel erg" zei ze met een lach op haar gezicht. Ik ga tegen niemand verteld over ons gesprek dus ze wisten er niks van. We waren in 20 minuten bij het strand. We stapte uit en ik hielp Denise met uitstappen. Justin legde een kleed op het strand en Denise ging er op zitten. Christian en Ryan waren al in het water. Justin rende nu ook naar hun toe. Ik sloeg mijn arm om Denise heen. "is dat wat je wilde?" vroeg ik. Ze zei niks, ze knikte alleen maar. Ze legde haar hoofd tegen mijn schouder. Het enige wat je hoorde was Christian, Justin en Ryan, de zee, de vogels en onze ademhaling. Ik was blij dat ik Denise had leren kennen, ze is mijn beste vriendin geworden. Ik wilde niet dat ze dood zal gaan, je ooit als ze 100 is, maar niet als ze nog zo jong is. ZE had wel gelijk, het strand was de perfecte plek om na te denken. Wat zal ze nu denken? Ik snap aan de ene kant wel dat ze dood wil, ze leeft op chemokuren en al die zooi, maar ergens voelde ik dat ze het wel zou reden, ik voelde dat ze beter zal worden. "waar denk je aan?" vroeg ik voorzichtig. "aan alles" zei ze. "aan jullie, mijn ouders, mijn leven, alles" ze zuchtte. "Denise, kom het water in" riep Christian. Denise schudde nee. "maar jullie mogen wel blijven" zei ze met een glimlach. Ik keek naar het water. Ik voelde dat er iemand naar me keek. Ik keek naar Denise en ze zat me aan te kijken. Haar ogen glinsterde, ik zag iets wat ik al heel lang niet had gezien. Haar ogen hadden die mooie gloed weer, net zoals de eerste keer dat ik haar zag, ik wist nu precies wat ze dacht. "ik wil blijven vechten" zei ze mijn gedachten na.