7.

Ik was blij geweest toen Alice weer had gebeld. Ik zocht een broek uit, wat redelijk onwennige zat, maar ja, hier droegen vrouwen bijna nooit rokjes, en een topje. Ik vond het raar. Ik droeg altijd wijde luchtige lichte jurken. Nu wel, droeg, dus verleden tijd. Alice werd helemaal gek toen ze me zag. 'Mijn zusje gaat er niet zo bij lopen!'riep ze toen ze de deur open deed. 'Wij gaan naar Seatlle en tijdens het shoppen kunnen we bijpraten.'Jippie, zo was Alice altijd al geweest. Gek op kleding, mode, you name it. Ik schoot in de lach toen ik zag de ze een knal gele auto had. Alice kon goed kletsen, maar ook goed luisteren. Zij was, zoals ik had gedacht, een vampier en zij was wel verbaasd over mij. In de Griekse mythologie waren nimfen immers godinnen. Zoals Thetis, de zeenimf en de moeder van Achilles. Alice vertelde zoveel over haar leven en vertelde op mijn beurt over ons mensenleven. Ik hield mijn mond over het onderwater koninkrijk. Het grootste geheim dat ik ooit zou hebben, dacht ik. My God, Alice kon veel shoppen zeg. Het was nog erger dan vroeger, toen was ze nog moe geworden.

Ik was doodmoe en in het bos op een omgevallen boom gaan zitten.
*Flashback*
Alice zat snikkend op een stoel. Onze ouders stonden er meedogenloos bij. 'Je moet gaan Alice. Je hebt alleen maar slechte invloed op Cinthia,'zei mijn moeder. 'Laat haar, je kunt haar niet wegsturen,'antwoordde ik boos. 'Cinthia, dit is een kwestie van jouw veiligheid en Alice is een gevaar voor zichzelf en voor de mensen om haar heen. Jij spreekt niet zo tegen je moeder en gaat nu naar je kamer,'zei mijn vader boos. Ik liep ziedend naar de trap. 'Als je haar wegstuurt ben je mij ook kwijt,'schreeuwde ik nog en ik rende naar boven om mijn spullen te pakken.

Ik stond bij het strand. Het water stond tot aan mijn kuiten. Er verscheen een helder gouden gloed in het water. Hij kwam me halen.