Bertie Botts Every Flavor Beans

De treinrit was megaaa saai. Hermelien,Ron, en Harry prate continu tegen elkaaar. Soms vroegen ze iets maar ik had geen zin om te antwoorden. De ochtendprofeet was veel interessanter. De snoepkar passeerde.
"Snoep vant karretje, snoep vant karretje"
"Een doosje smekkies alstublieft"
"Alstublieft"
en ik pakte mijn pakje
"Jullie ook iets"
"Ja, 3 pompoentaartjes aub?"
Harry gaf Ron en Hermelien eentje.
Op het tafeltje goot ik het potje uit. Uit het niets schijde ik de smekkies. Ik hate die smekkies in alle smaken.
"Noor mag ik eentje" vroeg Ron
"ja, ja, geen probleem".
Hij pakte er eentje van de linkse hoop
"Ron niet die, die is met..."
Te laat. Hij spukte het ui.
"Die was met Snot. Als je me had laten uitspreken dan wist je het. Als je er eentje wilt, neem dan die van de rechter hoop"
"Hoe wist je?"
"Als je er genoeg eet dan merk je de lekkere en de minderlekkere"
Ik glimlachte.
"Lust je drop?"
"ja"
Ik gaf hem een snoepje.
"Echt drop, Wow Noor, je bent de max! En nu rode veters"
En zo gingen we nog 10 minuten door.
Zeer grappig eigenlijk.