4.1 Natuur

Daar kwam Jasper. Jasper zei:'Heerlijk was die poema. twee vampiers vechten om een been en de andere gaat er mee heen.' En het klopt ook nog. Ik keek naar Emmett en Emmett knikte. Wij rende samen op Jasper af

Emmett en ik waren nog niet naar Jasper gegaan. Toen we 'Tring, tring.'
Hoorde. Ik pakte mijn telefoon uit mijn broek zak. En keek wie het was.
Alice. IK zei:'Alice ziet ook alles.'
Jasper begon te grinnike en zei:'Ze houd mij altijd goed in de gaten.'
Ik was wel een beetje teleur gesteld in Alice. Zij zou op Bella letten als ik weg was. En nu zie je toch als ze naar Jasper ook goed op let.
Ik gooide mijn gedachten drek uit mijn hoofd en maakte de telefoon open
ik zei:'Hey, Alice, maak je geen zorgen om Jasper er zal niks met hem gebeuren.'
Ik wilde de telefoon ophangen maar toen hoorde ik dat Alice aan het huilen was ( zo ver vampiers kunnen dan )
Ik zei bezorgd:'Alice wat is er?'
Alice zei:'Word alsjeblief niet boos.'
Ik zei:'Wat is er dan?'
Alice zei:'Bella is naar de Weerwolven gegaan.'
Alice raatelde maar door, maar ik hoorde niks meer.
Ik liet de telefoon uit mijn handen vallen en ik kon het niet begrijpen.
Jasper en Emmett hadden het ook gehoord en keken bezorgd naar mij.
Ik voelde mijn lichaam als steen worden. Ze was bij de weerwolven, die losgeslagen honden!