#56

Lucy
De volgende dag werd ik vroeg gewekt door Justin. ‘Hello Beautiful.’ Glimlachte Justin. Ik glimlachte terug terwijl ik me even uitrekte. ‘Hoe laat is het?’ vroeg ik terwijl ik een gaap probeerde te onderdrukken. ‘Zeven uur.’ Antwoordde Justin. ‘Ah, echt?’ Ik zuchtte en duwde m’n gezicht in het kussen. Justin lachte. ‘Ja, echt.’ Opeens kwam ik erachter dat ik niet in mijn eigen bed lag maar bij Justin. ‘Waarom lig ik eigenlijk hier?’ vroeg ik terwijl ik een blik wierp op het bed. Justin haalde zijn schouders op. ‘Geen idee. Toen ik klaar was met douchen hadden we op mijn bed nog even gepraat en toen was je in slaap gevallen.’ ‘O.’ Ik ging rechtop zitten en wreef even in mijn ogen. ‘We moeten zo weg neem ik aan?’ Justin knikte. ‘Jep, we gaan naar Rome.’ Meteen was ik klaarwakker. Rome leek me echt vet. Ookal zou ik wel niet veel van de stad te zien krijgen. Ik kon in ieder geval zeggen dat ik er geweest was. Ik rekte me nog een keer uit en sprong toen uit bed. ‘Zo, jij hebt er opeens zin in.’ Merkte Justin op. Ik knikte. ‘Ja, Rome is toch vet?’ Ik glimlachte even naar Justin en liep toen de badkamer in.

Justin
Toen Lucy en ik ons aangekleed hadden liepen we naar een andere kamer waar het ontbijt geserveerd werd. Chaz en Ryan zaten er ook al en keken nou niet bepaald vrolijk uit hun ogen op deze vroege ochtend. Ik begroette ze vrolijk en ging toen bij ze aan tafel zitten. Chaz mompelde iets onverstaanbaars terug en Ryan zei al helemaal niks. Lucy keek me vragend aan. ‘Ochtendhumeur.’ Grijnsde ik. Lucy begon ook te glimlachen en keek Ryan en Chaz toen lachend aan. ‘Gezellig.’ Zei ze. Het sarcasme droop ervan af. Ik zag Ryan en boze blik op Lucy werpen maar Lucy trok zich er niks van aan. Ze lachte nog even naar Ryan, smeerde toen een broodje en nam er een hap van. ‘Hmm, deze broodjes zijn echt verrukkelijk.’ Zei Lucy toen. ‘Vind je ook niet, Ryan?’ Ze keek Ryan even vragend aan. Ryan gaf geen antwoord maar schoof in plaats daarvan zijn stoel naar achter en liep mopperend weg. Oké, die was echt chagrijnig.