Liefde

~Tanya~

Mijn plan was om Caius aan te vallen en te vermoorden, maar toen ik in Volterra aankwam begon ik steeds meer te twijfelen. Hij had Irina vermoord, en daar zou hij voor boeten, maar toch. Kon ik dit mijn familie wel aandoen? Durf ik het wel? Zou hij eigenlijk ooit eens naar buiten komen? Ik weet het niet maar ik moest mijn beslissingen voorzichtig nemen. Alice volgde me, dat wist ik heel zeker. Ze keek naar alles wat ik deed, en vertelde alles aan iedereen die me nu aan het zoeken was.
Terwijl ik aan het piekeren was rende er iemand voorbij. Geen mens, een vampier. Ten eerste omdat hij snel was, en ten tweede door zijn geur. Het was niemand van mijn familie, die waren namelijk niet doorgerent. Maar de geur was wel bekend. Wie was het? Maar voor dat ik verder ging met piekeren kwam de vampier terug. Dit keer stopte hij voor het steegje waar ik zat. Ik keek hem aan en hij keek terug. Ik kende hem, hij hoort bij de Volturi. Tijdens de getuigeverklaringen toen de Volturi naar de Cullens gingen keek hij mij de hele tijd aan. Toen hij de hele tijd naar mij keek kreeg ik vlinders in mijn buik. Ookal waren zijn ogen felrood geweest, ik vond ze prachtig. Toen hij pas net bij de Volturi zat vond ik hem al leuk. Hij kwam naar me toe in een mensentempo. Toen stond hij voor me. ‘Tanya?’ vroeg hij. ‘Alec? zei ik.
Hij kwam dichterbij. ‘Wat doe jij hier Tanya?’ vroeg hij. ‘Wat doe jij hier in dit steegje, Alec?’ vroeg ik zonder zijn vraag te beantwoorden. ‘Ik was aan het jagen, maar wat doe jij hier nou? vroeg hij weer. Ik kon hem niet zeggen wat ik van plan was dus moest ik liegen. ‘Ik reis door Europa heen en ik dacht laat ik Volterra eens een keer bezoeken, aangezien ik hier nog nooit geweest ben.’ zei ik. ‘Interresant, was je ook van plan ons nog te bezoeken?’ vroeg hij. ‘Nee, ik was alleen van plan om de stad te bekijken en aangezien het overdag zonnig is besloot ik ’s nachts te gaan.’ zei ik. ‘Ik ben blij dat ik je gevonden heb dan’ zei hij. ‘Waarom dan?’ vroeg ik. ‘Omdat ik dit al een tijdje wou doen’ antwoorde hij. Hij kwam dichter bij en drukte zijn lippen op die van mij. Ik zoende hem terug en we gingen helemaal op in die ene zoen. ‘Dat idee had ik ook al een tijdje in mijn hoofd’ zei ik. ‘Dan voelen we blijkbaar hetzelfde voor elkaar.’ zei hij. ‘Misschien, wat zou jij dan doen voor jou gevoelens voor mij?’ vroeg ik. ‘Ik zou de Volturi verlaten voor je, dierenbloed drinken, wat je maar wilt.’ zei hij. ‘En hoe lang wou je dit al tegen me zeggen?’ vroeg ik. ‘Toen ik je voor het eerste zag’ zei hij. Hij drukte zijn lippen weer op die van mij, en toen fluisterde hij in mijn oor ‘Want ik hou van jou’. ‘Ik ook van jou’ zei ik en ik meende het. Ik hield meer van hem dan dat ik ooit van Edward had gehouden. En ik zoende hem weer.