20,5
Gosh ik was zo enthousiast met dat andere hoofdstukje plaatsen dat ik een hoofdstukje ben vergeten te plaatsen, vergeef me en denk dit even voor dat ene hoofdstukje erbij aan.
Wat er vooraf ging..
Ticho Victoriano Arnelas
Ik was opzoek geweest naar mijn team genoot, maar inplaats daarvan was ik tegen een bloedmooi meisje opgebotst. Ik had mijn hand nog willen uitsteken om haar vast te grijpen, maar ik was te laat. Ik keek haar afwachtend aan, en ik probeerde haar blik te vangen, maar het leek of ze die expres ontweek. Ik bekeek de zijkant van haar gezicht, bruine lokken vielen langs haar gezicht naar beneden, en ik kon een kleine glinstering in haar hazelnote bruine ogen zien. Toen ik merkte dat ze aan het draaien was met een ring, zakt de moed me in de schoenen. De ring ziet er namelijk duur uit, en volgensmij stond er wat ingegrift. "Isa...Isabella.." Zei haar prachtige stem, het lijkt alsof mijn hart overuren draaid, keer op keer als ze iets zegt, terwijl ik haar nog maar net een minuutje ken, haar stem ontwaakt me uit mijn gedachten. "Gaat het weer?" vraag ik glimlachten, ze knikt waardoor een paar plukken van haar haar openneer dansden. Plots schrik ik op uit gedachten als ik tikkende hakken op de marmeren vloer van de gang hoor, gevolgd door een schelle stem; "Ticho?! Liefje?" Stel sta ik op en pakte ik mijn trainingsvest vast. "Ik uhm, moet gaan..ik hoorde dat je morgen bij onze wedstrijd aanwezig zal zijn?" Ik kon een glimlach niet onderdrukken, ze knikte en haar ogen vinden de mijne. "Dat klopt..." Zei ze op een zelfverzekerde toon. "Tichjee!" Hoorde ik weer, het tikken van haar hakken kwamen dichterbij. "Dan zie ik je morgen.." Zei ik zelf ook op zelfverzekerde toon, ik werp snel nog 1 blik op haar prachtige gezicht, de vraag die in mijn achterhoofd speelt maakt me wat onzekerder. Maar tijd om er overna te denken heb ik niet, snel beende ik weg. Als ik Armanda maar kon ontwijken, dan vond ik het goed. Het getik kwam nog dichterbij. Goed ik kon het niet laten om achteorm te kijken en een blik op haar volle decolleté te werpen, die er zoals gewoonlijk bijna uit leek te wippen. "Armanda!" Zei ik en ik spreidde mijn armen uiteen, Armanda vleidde zich tegen me aan en fluisterde zachtjes in mijn oor; "Zie ik je straks liefje?" Ik glimlachte en duwde haar wat achteruit. "Maar natuurlijk, wacht je op me?" Ze knikte liefjes en draaide zich toen om, ze was niet bepaald kleiner dan mij, eigenlijk was ze evengroot. Toen snelde ik me richting de kleedkamers, om me daar uit te kleden en het verwarmde water over mijn lichaam te voelen, eventjes alles vergeten.
DIT KOMT DUS NA 20 MENSEN, DAAROM ZO ONDUIDELIJK
I'm so sorry:$
Reageer (3)
sneeeel verder!! <3
1 decennium geledenblieeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeep.
1 decennium geledenVerder <3
snel verder!
1 decennium geledenx