How can I can get rid of this trouble? 30

Tranen beginnen te lopen en mijn handen rammen tegen zijn borstkas aan. 'Shh, alsjeblieft. Shh.' Stevig houden zijn armen mij vast wanneer hij ons omdraait. Ik huil tegen zijn borstkas aan terwijl ik niet goed weet wat ik moet doen. Moest ik bij hem blijven of juist heel hard wegrennen?

'Wat wil je van me?' Fluister ik uiteindelijk en ga op mijn knieën zitten terwijl ik de tranen wegstrijk. 'Ik wil jou zo graag terug. Ik heb jou nooit pijn willen doen, LC.' Ik snik nog een keer en kijk van hem weg. 'En toch heb je mij gebroken Dash.' Fluister ik. Zijn handen strijken over mijn armen die ervoor zorgen dat ik hem weer aan kijk. 'Waarom loop jij eigenlijk buiten rond? Hoor jij niet vast te zitten?' Dash kijkt even moeilijk maar schenkt me dan een glimlach. 'Ik heb vastgezeten in de tijd dat jij bent weggeweest en nu heb ik taakstraffen.' Ze pakten hem te licht aan. 'Waarom? Met die twee jaar cel en die taakstraffen krijg ik heus mijn normale leven niet meer terug hoor! Ze zouden je voor eeuwi-' Mijn geschreeuw wordt afgekapt doordat Dash zijn lippen op die van mij drukt. 'Alsjeblieft, ik weet dat ik je slecht heb behandeld.. Ik wilde het ook niet, het komt gewoon allemaal door Ramon.' Fluistert hij terwijl hij met zijn duimen onder mijn betraande ogen strijkt. 'Als hij mij niet erin had meegesleurd was jij er ook nooit in beland.' Het is een soort ketting reactie geweest. Ik kreeg wat met Dash die blijkbaar vanaf het begin door Ramon in die hele loverboy cirkel is terecht gekomen, waardoor hij mij erin moest sleuren, anders zou Ramon het wel doen..Hij kende mij immers. Mijn gedachtes gaan terug naar die tijd. Dash heeft eigenlijk altijd alleen mij gehad terwijl Ramon verschillende meisjes in huis haalde voor de prostitutie en ze slecht behandelde. Dash was ook streng en behandelde me hard handig, maar niet zoals Ramon. Gelukkig is hij in die harde crash met de auto gestorven.

'Dash?' We kijken elkaar diep aan terwijl er een glimlach verschijnt op ons gezicht. 'Heb je er spijt van?' Vraag ik wat harder dan een fluister. Hij knikt en trekt me naar zich toe. 'Vreselijk erg, zo erg dat als ik de kans zou krijgen om alles overnieuw te doen, dat ik het deed en er alles aan zou doen om jou de aller gelukkigste te maken.' Ik lach zachtjes in onze omhelzing. 'Zo erg dat je het nu opnieuw wilt proberen?' Even is het stil en weet dat hij mij voor gek wilt verklaren. Ik laat hem los en neem zijn gezicht in mijn handen. 'Ik wil je nog een kans geven omdat je desondanks alles nog altijd mijn hart hebt veroverd en omdat ik het bij jou over mijn hart kan verkrijgen om je te vergeven,' Glimlach ik naar hem en druk een zoen op zijn voorhoofd. 'Maar als je me ook maar één keer iets flikt..Dan pak ik een keukenmes en zeg je dag voor altijd.' We lachen beide zachtjes. 'Ja, zo erg heb ik er spijt van.' Fluistert hij en duwt me in het vochtige gras terwijl hij me zoent.

'Kom, dan gaan we naar waar ik vandaag zou blijven..Mijn vrienden.' Glimlach ik. Hij verstard even. 'Als ik jou kan vergeven, kunnen zij dat ook.' Zeg ik bemoedigend en steek mijn hand naar hem uit die hij vast pakt. Hand in hand verstrengeld lopen we op ons gemak over de straten op weg naar Fini's huis waar ons misschien wel iets groots staat te wachten. Maar als wij dit alles al konden over winnen, dan zouden we dat al helemaal kunnen. 'Dash?' 'Ja?'

'We got rid of all the trouble..And now a new time has started with or without new trouble..but I will love you until the end.'

Ik hoop dat jullie van het verhaal..euh tja..hebben genoten..Klinkt best kut..want het is toch een rot situatie. Please leave a comment^^