38. Feisty phone call

Nadat Valerie mij een aneurysma gaf, heeft Damon haar “vriendelijk” verzocht om weg te gaan. Ik zit op de bank nog een beetje bij te komen.
Mijn telefoon gaat en ik kan al raden wie het is. Het is een tijd geleden dat Evan heeft gebeld, maar ik heb nooit gedacht dat hij zou opgeven. Ik twijfel even en besluit op het laatste moment toch op te nemen.
‘Het heeft geen zin, ze neemt toch niet op.’ Hoor ik iemand op de achtergrond zeggen.
‘Evan?’ Vraag ik voorzichtig in de telefoon.
‘JASEY!’ Roept Evan verbaasd. Ik houd de telefoon iets van mijn oor. ‘Ik ben zo blij dat je opneemt! Gaat alles goed met je?’ Zijn stem klinkt bezorgd.
‘Prima.’ Ik voel me een beetje ongemakkelijk en angstig om de vraag waarvan ik hoop dat hij hem niet al stellen. Ineens vraag ik me af waarom ik op heb genomen.
‘Waar ben je nu?’ Vraagt Evan.
‘Mystic Falls, nog steeds. Maar Jules is hier niet meer.’
Het blijft even stil. ‘Weet ik.’ Zegt hij dan. ‘Tyler is hier ook in Florida.’
Ik kijk even verward voor me uit. ‘Waarom?’
Evan schraapt zijn keel. ‘Niet lang nadat jij was weggelopen gingen Brady en een aantal vrienden naar Mystic Falls.’
‘Om mij te zoeken?’ Vraag ik verbaasd.
‘Niet bepaald.’ Evan wacht even. ‘Het punt is dat alleen Jules en Tyler terugkwamen, Jasey.’
Een angstig gevoel bekruipt me. ‘Wat is er met de rest gebeurd dan?’
‘Je weet dat Mystic Falls overloopt van vampiers, toch? Ene Damon en Stefan…’
‘Salvatore.’ Vul ik hem aan. Ik kan mijn oren niet geloven.
‘Ja! Hoe weet je dat? Heb jij ook met hen te maken gehad?’ Roept Evan verbaasd door de telefoon.
‘Ik woon op het moment bij hen in huis.’ Zeg ik droog. Het blijft stil aan de andere kant. ‘Evan?’ Er komt geen reactie.
‘Evan wat is er?’ Hoor ik op de achtergrond. Ik hoor even wat vage geluiden en dan spreekt een heldere vrouwenstem door de telefoon. ‘Jasey?’
‘Oh, hoi Jules.’
‘Niet, oh hoi Jules, wat is er aan de hand? Waarom kijkt je broer zo ongelovig uit zijn ogen.’
Ik haal mijn schouders op en bedenk dan dat zij dat niet kan zien. ‘Misschien vond hij het niet zo’n goed idee dat ik bij Damon logeer.’
‘Je doet wat?’ Roept ze bijna hysterisch. ‘Je moet daar weg, Jasey! Nu meteen!’
‘Ik moet helemaal niets.’ Zeg ik stug. ‘Ik zit hier best.’
‘Begrijp je dat dan niet?’ Jules klinkt een beetje in paniek. ‘Hij heeft Mason vermoord!’
‘Jij hebt Rose vermoord en dat ging een stuk minder snel en veel pijnlijker, heb ik gehoord.’ Kaats ik de bal terug.
‘Je broer heeft net toch verteld wat ze hebben gedaan?’ Probeert ze me te overtuigen.
Ineens staat Damon achter me. Hij kijkt me een beetje wantrouwend aan. Wie is dat? Vormt hij met zijn lippen. Ik leg mijn vinger op mijn mond en gebaar hem om stil te zijn.
‘Ik weet prima wat er is gebeurd. Luister, het is niet om jullie te verraden, maar iets verteld me dat ik hier gewoon moet blijven.’
‘Wat is dat nou weer voor cryptisch gebabbel?’ Snauwt Jules een beetje geïrriteerd.
‘Ik volg gewoon mijn intuïtie. Iets wat ik altijd moest doen, jouw woorden.’
‘Gebruik dat niet tegen me.’ Ze is nu echt boos.
‘Vertrouw me gewoon, Jules, ik doe niets doms.’ Ik wacht even. ‘Doe de groeten aan Evan en mijn moeder.’ Dan klik ik mijn telefoon uit. dan kijk ik naar Damon. ‘Oké ik weet dat ik met Jules praatte maar…’
Damon gebaart me om stil te zijn. ‘Weet ik, ik heb het gehoord.’
Ik kijk hem een beetje schuin aan. ‘Het is niet aardig om af te luisteren.’ Zeg ik met een lach.
‘Heb je het niet gehoord? Damon is ook helemaal niet aardig.’ Grapt Stefan, die ineens in de woonkamer staat. ‘Gaan jullie mee bij Elena eten? Ze wil weten wie er nu al die tijd bij ons logeert.’ Legt hij uit.
‘Oké, ik kan wel wat leuke afleiding gebruiken.’ Zeg ik vrolijk, op mijn weg naar de kapstok.