Chapter 4:In Oldale

In Oldale te zijn aangekomen rende Treyson meteen door naar het pokécenter.
'Zuster Joy!Mijn Treecko is gewond.' Riep Treyson.Zuster Joy kwam naar hem toe gerend.Ze nam Treecko over en nam hem mee.Terwijl zuster Joy hem meenam begon Treyson te glimlachen.Alles kwam goed met hem.Hij haalde opgelust adem.Een steek ging door Treyson heen.Hij zakte door zijn knieën en hoest luid.Treyson voelde een kapje over zijn mond.Toen hij weer normaal ademde keek hij op.Een andere zuster Joy stond voor hem.Ze keek bezorgt. 'Gaat het wel?' Vroeg ze.Treyson kwam weer overeind. 'Bedankt.Het gaat wel weer.' Antwoorde hij.
'Wat heb je gedaan?' Vroeg zuster Joy.Treyson moest lachen.
'Ik heb een quick attack tegen mijn rug aangehad.' Zei hij.
'Kom maar mee.Dan zorg ik ervoor dat je pijn ophoud.'
'Graag.' Zei Treyson en liep met zuster Joy mee.In een aparte ruimte kreeg hij een spuit in zijn bovenarm.
'Dat verzacht de pijn.Trek even je shirt uit,oké?' Zei zuster Joy.
'Treyson knikte en trok zijn shirt over zijn hooft.Zuster Joy deed verband rond de plek waar Treyson's longen zaten.Treyson krimpte.
'Arg!Dat doet pijn.' Zei hij.
'Het moet.Als ik het verband er niet omheen die ga je weer hoesten.' Zei ze.Treyson beet op zijn onderlip tot zuster Joy klaar was.
'Over twee weken kan je het weghalen.' Zei ze.Treyson bedankte haar en liep naar de wachtruimte.Hij zat er een kwartier toen het rode licht op groen sprong.Treyson vloog van de bank en rende naar de deur met Sandshrew op zijn hielen.Zuster Joy kwam naar buiten.Treecko lag op een karretje in een bak met water.
'Dit is desinfecterend water.Het zorgt ervoor dat de brandwonden niet gaan ontsteken en de wonden helen sneller.' Legde zuster Joy uit.
'Voor hoelang?' Vroeg Treyson.
'Morgen ochtend kan hij eruit en meteen in zijn pokebal.'Zei ze.
'Kan ik dan hier overnachten?' Vroeg Treyson.Zuster Joy gaf hem een sleutel. 'Ik dacht al dat je zou blijven.Je hebt kamer 9.' Zei ze.
Treyson ging naar het buitenterein van het pokécenter.Er was niemand.
'Kom Sandshrew.Ik ga je een nieuwe aanval leren.' Zei Treyson.Sandshrew maakte een blij geluid.
'Probeer een vanjezelf een bal te maken en vooruit te gaan.' Zei Treyson.Sandshrew rolde zich op maar kwam niet vooruit.
'Sandhrew als je jezelf tot een bal maakt moet je je eerst afzetten.' Zei Treyson.Sandshrew deed het en kwam nu wel vooruit.Alleen was het niet snel.Treyson lachte. 'Kom eens hier Sandshrew.' Zei hij.
'Kijk als je jezelf afzet moet je je poten in de grond zetten.Dan krijg je veel meer vaart.' Legde Treyson uit.Sandshrew deed zoals Treyson had uitgelegt en had erg veel vaart.Hij knalde tegen de muur op.
'Gaat het wel,Sandshrew?' Vroeg Treyson.Sandshrew rolde zich uit en wreef lachend over zijn bult.Treyson moest nu ook lachen.
'Als je wilt remmen moet je gewoon de andere kant op rollen.Dat is alles.' Vertelde Treyson.Het ging goed en oefende het nog een paar keer tot ze honger kregen.Ze aten lunch en gingen verder.Sandshrew kon nu zelf frisbee's uit de lucht halen.
'Goed gedaan,Sandshrew!' Riep Treyson en omhelste hem. klap klap
Een jongen liep het buitenterein op.Hij had een arrogant uiterlijk.
Hij keek naar Treyson. 'En hoe doet jij Sandshrew het in een echt gevecht?Vast niet veel waard.' Zei hij.Treyson werd boos.
'Hoe kan je dat zeggen.Je kent Sandshrew niet eens!Trouwens,hoe heet je eigenlijk?!' Riep Treyson boos.
'Mijn naam is Nakusa.Ik zal je in een gevecht laten zien dat je Sandshrew niets bijzonders is.' Zei Nakusa.
'Kom maar op!' Zei Treyson woedend.

Lang hooftstukje,hé?In het volgend hooftstuk komt er weer een gevecht.Sanpten jullie waarschijnlijk al:P