91

Hij sloeg zijn sterke armen om mij heen. Het voelde zo goed om bij hem te zijn. 'Schatje.' Fluisterde hij in mijn oor. Ik voelde me goed. Nee, beter dan goed; geweldig! Hij liet me los. Zijn prachtige bruine ogen straalden van blijdschap. 'Hey.' Zei ik zacht en glimlachtte. Hij glimlachtte terug en pakte mijn hand vast. Hij trok me mee naar boven. 'Justin!' Riep Pattie hem, maar hij luisterde er niet naar. Toen we in zijn kamer stonden, knuffelde hij me opnieuw. 'Je hebt geen idee hoe blij ik ben om je weer te zien.' Zei hij. Hij liet me maar niet los - niet dat ik het erg vond. Met mij nog in zijn armen, liep hij naar zijn bed toe. Hij liet zich op zijn bed vallen en trok me mee. Mijn hoofd knalde tegen zijn borstkas aan. 'Auw.' Mompelde ik. 'Ja, sorry. Kan er niks aan doen dat mijn sixpack zo hard is.' Grijnsde hij. Ik rolde met mij ogen. Ik rolde van hem van en ging naast hem liggen. 'Ik wil slapen.' Mompelde ik. 'Ga dan.' Justin was té vrolijk. En dat was best irritant, op dit tijdstip. 'Ik ga even naar beneden om mijn spullen te pakken.' Justin knikte. Ik liep naar beneden en pakte mijn koffer die in de gang stond. Ik tilde mijn zware, roze koffer mee naar boven. Toen ik voor zijn deur stond hoorde ik hem met iemand praten. 'Maar mam, ik ga echt niks met haar doen. Wat denk je wel niet? Ew, nee mam. Dat. Nee, sorry dat vind ik vies.' Ratelde Justin. 'Maar, alsnog. Ze slaapt niet met jou in hetzelfde bed!' Beet Pattie hem toe.