Two.

'Oke, Justin, please, zeg het nou.' Ik kijk Justin smekend aan. 'Ik ben ook niet perfect, ik kan geen gedachten lezen.' Justin lacht. 'Dat is nou precies wat ik wil. Iemand die géén gedachten kan lezen.' Justin streelt met zijn handen mijn wang. 'Je bent perfect van wie en hoe je bent.' Ik pak Justins hand en geef er een kusje op. 'Bedankt, Justin.'

Het begint te schemeren, en ik gaap. 'Wow, Justin, hoelang moeten we nog?' 'Ruim twee uur. We zijn over de helft.' Ik wend me af van Justin en zet mijn iPhone aan. Ik heb allemaal SMS'jes, van vandaag en een dag geleden.

Van: Joanna Reed
Naar: Morgan Melville
Onderwerp: Nieuw werkschema
Bericht:
Hoi Morgan,
Oke, ik weet dat het vakantie is, maar Scott moest zonodig het nieuwe werkschema al opsturen. Je werkt nu bijna hetzelfde, alleen op een andere tijd. Je werkt nu precies hetzelfde als mij. Dan kunnen we bijvoorbeeld in de pauze samen naar de Gucci ofzo. Anyway, dankzij jouw relatie met Justin BIEBS heeft de Cheesecake Factory meer bezoekers gehad. Iedereen krijgt promotie, na de vakantie. Zie je dan!
Kus, Joanna.

Wauw, echt lief van Scott. Maar ik weet niet of het dankzij míj is. Ik open mijn andere berichten en stop mijn mobiel weer terug. Het is al bijna donker, en het verbaast me hoelang Justin het volhoud. 'Justin, ben jij niet hartstikke moe?' vraag ik uit bezorgdheid. 'Ja, eigenlijk wel, maar ik wil er vóór achten zijn.' We moeten dichtbij zijn, want dan word het al best vroeg donker. In Florida is het om half tien al pikdonker.

'En hoelang nu?' mompel ik, na een lange tijd op mijn kont zitten. 'We zijn er echt bijna nu. Let maar goed op, misschien weet je straks waar we zijn.' De borden zijn onmogelijk te zien, maar af en toe schiet er een lichtgevend bord langs in het licht van Justins koplampen. Maar, verrekt. Mijn oogleden zakken naar beneden, en kan niet meer wachten. Ik begin te slapen.