Zal ze zelfmoord plegen?

Elize hoort haar wekker, het is half 8 in de ochtend. Elize staat op, zet haar pod uit, en loopt naar de douche. Snel doet Elize haar oude kleding aan, een spijkerbroek met een truitje en een vest. Elize gooit een plons water over zich heen, en pakt haar tas. Ze rent naar beneden, en gaat haar brood smeren, zal ze zelf ook een broodje nemen? nee denkt Elize, ik voel me niet zo lekker, ik eet op mn werk wel wat.
gelukkig slaapt iedereen in het huis nog, dan hoeven ze ook niet te merken dat ik niet gegeten heb, denkt Elize.

Hooi lieverdjes van me!
Roept Elize als ze haar jas aan heeft en buiten bij haar konijnen staat. Ik zal jullie even wat hooi en stro geven, en eventjes wat biks en schoon water, dan kunnen jullie de dag weer doorbrengen. Elize geeft ze hun voer en water, en gaat naar binnen, ze pakt de de medicijnen van 1 van haar konijnen, die heel vaak niest, ze heeft die medicijnen van iemand gekregen, omdat ze van haar ouders niet naar de dierenarts mocht, zo kan ze hem toch helpen.

Elize pakt haar fiets, en fietst naar haar werk.
Als ze op haar werk aangekomen is aangekomen is het kwart over 8, ze pakt een stoel en gaat zitten.

Er zijn gelijk mensen die vragen hoe het met haar konijn is.
Nou, zegt Elize, eigenlijk niet zo heel erg goed, want de ene niest nog, en de andere plast rood, maar ik mag nog steeds niet naar de dierenarts...
Nou ja! Zegt Kim, de baas van haar werk, dat is wel raar, en hoe is het verder met jou?
Niet zo goed eigenlijk, zegt Elize, ik eet echt bijna niks meer...
Je moet wel blijven eten hoor, je bent al zo tenger, zegt Kim...

Op dat moment komen al haar collega's ook binnen, en gaan ze aan het werk... Tegenwoordig helpt Elize ook klaten, dat geeft haar echt een goed gevoel!

Elize, zegt Kim aan het eind van de dag als iedereen weg is, gaat het wel goed, want je bent zo stil, en ik hoorde dat andere mensen er ook al naar vroeger, we maken ons zorgen om je, want je bent zo'n lieve meid, en dat dit je allemaal overkomt, dat willen wij ook niet, je moet hulp zoeken lieverd, want zo gaat het ook niet verder, ik wil best met je praten, maar uiteindelijk kan ik daar ook niks aan doen meissie...
Ik weet dat wel, zegt Elize, maar ik kan het gewoon niet, ik wil niet praten met een professioneel iemand, want dan komen mn ouders erachter, en heb ik helemaal geen leven meer...
Even is het stil, en dan vraagt Kim, hoelaat moet je thuis zijn?
Eigenlijk om 5 uur, maar een half uurtje later maakt niet uit, ik heb toch al ruzie...
Ach meissie, kom op hé, je komt er wel!
Ik weet het niet Kim, maar ik ga wel door...
Wel doen he, nou meis, kom op, en ik zie je over 2 weken...
Doeii Kim, en dankjewel!
Is goed hoor meissie...